Η Γεωθερμία αποτελεί ήπια και σχετικά ανανεώσιμη ενεργειακή πηγή που με τα σημερινά τεχνολογικά δεδομένα μπορεί να καλύψει σημαντικές ενεργειακές ανάγκες . Η Χρήση της είναι γνωστή από την αρχαιότητα με την λειτουργία ιαματικών λουτρών.
Η κύρια κατάταξη των γεωθερμικών πεδίων γίνεται με βάση τη θερμοκρασία τους.
1.Πεδία χαμηλής ή μέσης θερμοκρασίας (ενθαλπίας), (50 – 150°C) αξιοποιούνται στη μεταφορά θερμότητας σε οικισμούς, θερμοκήπια, αλλά και μικρές βιομηχανικές μονάδες. 2.Πεδία υψηλής θερμοκρασίας (άνω των 150°C) είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθούν στην παραγωγή ηλεκτρισμού.
Το μεγαλύτερο ενδιαφέρον για την αγροτική παραγωγή παρουσιάζουν τα γεωθερμικά πεδία Χαμηλής Ενθαλπίας (25-80 °C) που χρησιμοποιούνται για την θέρμανση χώρων, θερμοκηπίων , ιχθυοκαλλιέργειες και παραγωγή γλυκού νερού και τα Μέσης Ενθαλπίας (80 έως 150 °C) που χρησιμοποιούνται για θέρμανση ή και ξήρανση ξυλείας και αγροτικών προϊόντων καθώς και μερικές φορές και για την παραγωγή ηλεκτρισμού .
Αγροτικές χρήσεις:
- Θέρμανση θερμοκηπίων (θερμοκρασίες που απαιτούνται: 40-130οC)
- Ξήρανση δημητριακών (θερμοκρασίες: 40-80οC)
- Ξήρανση λαχανικών, φρούτων και καρπών (θερμοκρασίες: 40-70οC)
- Ξήρανση αγροτικών προϊόντων, όπως μύδι-κής, καπνού, βαμβακιού
- Θέρμανση εδάφους (θερμοκρασίες: 25-40οC)
- Υπεδάφια θέρμανση για πρωίμηση σπαραγγιών
- Θέρμανση πτηνοτροφικών και κτηνοτροφικών μονάδων και ποιμνιοστασίων
- Επεξεργασία γάλακτος (θερμοκρασίες: 70-120οC)
- Συντήρηση τροφίμων - παραγωγή ψύξης (θερμοκρασίες: 90-150οC)
- Καλλιέργεια μανιταριών (θερμοκρασίες: 20-60οC)
- Καθαρισμός κτηνοτροφικών και πτηνοτροφικών μονάδων
Το κόστος εγκατάστασης γεωθερμικών αντλιών θερμότητας ανέρχεται σε 500-1000 Ευρώ ανά kW(th) για μονάδες που χρησιμοποιούν νερό από υδρογεώτρηση και σε 1000-1500 Ευρώ ανά kW(th) για μονάδες που χρησιμοποιούν γήινους εναλλάκτες. Όσον αφορά την απευθείας χρήση του γεωθερμικού ρευστού για θερμικές εφαρμογές τα κόστη ανέρχονται σε 200-1400 € / kW(th) και 0,005-0,035 € / kWh(th).
Οι απαιτήσεις σε έκταση γης για διάφορες τεχνολογίες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας (σε m2 ανά παραγόμενη GWh για 30 χρόνια ανά μορφή ενέργειας είναι)
άνθρακας απαιτεί 3.640 σε m2 , το βιοαέριο 3600 m2, τα ηλιακά θερμικά 3.560 m2,τα φωτοβολταικά 3237 m2 , η αιολική ενέργεια 1335 m2, ενώ η γεωθερμία 404 m2 Σύμφωνα με έρευνες που έχουν πραγματοποιηθεί η μορφή ενέργειας από γεωθερμία αποτελεί την φιλικότερη περιβαλλοντολογική μορφή.
Οι μέσες εκπομπές επιβλαβών αερίων από διάφορες τεχνολογίες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας (σε kg/MWh παραγόμενης ενέργειας)
Άνθρακας CO2 1042 NOx 4,4 SOx 11,8
Πετρέλαιο CO2 893 NOx 12.4 SOx 1,6
Φυσικό αεριο CO2 453 NOx 1,4 SOx 0,0
Γεωθερμία CO2 95 NOx 0,3 SOx 0,1
Φωτοβολταικά CO2 135 NOx 0,3 SOx 0,4
Βιομάζα CO2 20 NOx 1,8 SOx 0,5
Λόγω κατάλληλων γεωλογικών συνθηκών, ο Ελλαδικός χώρος διαθέτει σημαντικές γεωθερμικές πηγές και των τριών κατηγοριών (υψηλής, μέσης και χαμηλής ενθαλπίας) σε οικονομικά βάθη (100-1500 m) Σύμφωνα με παλαιότερες έρευνες στην περιφέρεια ΑΜΘ και μάλιστα στην πεδινή περιοχή του Δέλτα Νέστου έχουν εντοπισθεί δύο πολύ σημαντικά γεωθερμικά πεδία, στο Ερατεινό Χρυσούπολης και στο Ν. Εράσμιο Μαγγάνων Ξάνθης. Νερά άριστης ποιότητας μέχρι 70 °C και σε πολύ οικονομικά βάθη παράγονται από γεωτρήσεις στις εύφορες αυτές πεδινές περιοχές. Στην Ν. Κεσσάνη και στο Πόρτο Λάγος Ξάνθης, σε μεγάλης έκτασης γεωθερμικά πεδία, παράγονται νερά θερμοκρασίας μέχρι 82 °C.
Παρ όλα αυτά που παρουσιάστηκαν παραπάνω και αποτελούν μια σαφώς μορφή παραγωγής ενέργειας φιλικής προς το περιβάλλον και μικρού σχετικά κόστους κυρίως για την χρήση της στον αγροτικό τομέα το νομοθετικό πλαίσιο δεν επιτρεπει την χρήση της.
ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΠΙΘΕΤΑ
Τετάρτη 4 Ιανουαρίου 2012
Δευτέρα 18 Απριλίου 2011
Η ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΜΟΥ
Ξάνθη 18 Απριλίου 2011
Στην ζωή μου ποτέ δεν επεδίωξα τις εύκολες λύσεις και τις δραπετεύσεις. Πίστευα ότι με αγώνα και υπομονή μέσα από οποιοδήποτε όργανο μπορείς να αλλάξεις πράγματα προς όφελος του κοινωνικού συνόλου , μάταιος κόπος.
Συμμετέχω σε ένα όργανο το οποίο θα έπρεπε ειδικά σήμερα,
να καλύψει την ανάγκη φυγής των επιχειρήσεων προς τα εμπρός, ένα όργανο έκφρασης και εργαλείο του κάθε επιχειρηματία, έμπορου, επενδυτή.
Πίστευα ότι πρέπει να υπάρξει μια ομάδα καθοδήγησης με όραμα και δυναμισμό, στρατηγική και προτάσεις , μια νέα ομάδα χωρίς συμβιβασμούς , με διάθεση για δουλειά και με πνεύμα εξωστρέφειας.
Με κάθε ειλικρίνεια θα πρέπει να ομολογήσω ότι όλες οι προσπάθειες και οι παρεμβάσεις για ένα σύγχρονο δυναμικό και αποτελεσματικό Επιμελητήριο, δεν απέδωσαν. Σκόνταψαν πάνω σε ανθρώπους γαντζωμένους στην καρέκλα τους (με λογική καφετέριας) και πάνω σε ανθρώπους οι οποίοι χωρίς καμιά αίσθηση ευθύνης και με περισσή άγνοια προσπαθούν να αποτελέσουν την επόμενη μέρα.
Το ποτήρι ξεχείλισε πια . Οι προτάσεις πέφτουν στο κενό, οι ξερόλες περίσσεψαν, η ανευθυνότητα, ο λαϊκισμός, οι παρεμβάσεις μόνο για αυτοπροβολή (γραμμένες σε εξωθεσμικά διευθυντήρια) κάθε μέρα γίνονται και περισσότερες, θαρρείς και αυτό είναι αυτό που ενδιαφέρει τα μέλη μας , τα οποία δεινοπαθούν, αυτή την ώρα.
Τελευταία προέκυψαν και διάφορα (λαμογάκια) που τους γυάλισαν κάποια ευρώ και προσπαθούν την δική τους ανεπάρκεια να την φορτώσουν σε (οσμές σκανδάλων) κτλ.
Αποτέλεσμα η τελευταία συνεδρίαση του Επιμελητηρίου, όπου εναγωνίως προσπαθούσαμε να συμπληρώσουμε την απαραίτητη απαρτία για να συνεδριάσουμε.
Πραγματικά ντρέπομαι και αγανακτώ.
Σε αυτό το θέατρο του παραλόγου σε αυτή την παρακμή, δεν θέλω να συμμετάσχω, γιατί στην ζωή μου μέχρι σήμερα έζησα με αξιοπρέπεια και σεβασμό στην νομιμότητα και δεν επιτρέπω σε κανέναν να την αμφισβητήσει με κραυγές και ανώνυμες παρατηρήσεις σε ανεύθυνες ιστοσελίδες.
Θέλω να ζητήσω συγνώμη από τα μέλη τα οποία με τίμησαν στις δύο εκλογικές αναμετρήσεις και με εξέλεξαν, πιστεύοντας σε μένα. Θέλω ειλικρινά να τους πω ότι δεν τους προδίδω, αλλά αν παραμείνω προδίδω την συνείδηση μου. Τις ιδέες μου και τις προτάσεις μου για την επόμενη μέρα τις έχω καταγεγραμμένες σε ένα πρόγραμμα για το αύριο, που είχα ετοιμάσει (κάτω από καλύτερες συνθήκες για μια νέα προοπτική) και είμαι διατεθειμένος να τις καταθέσω σε όποιον νομίζει ότι μπορούν να του φανούν χρήσιμες, όπως και τις μέχρι τώρα προτάσεις που δεν υλοποιήθηκαν ποτε.
Κύριοι συνάδελφοι της Διοικητικής επιτροπής και του διοικητικού συμβουλίου, αφού δεν μπορεί να γίνει αλλιώς σας υποβάλω την παραίτηση μου.
Με τιμή
Κατσαρίκας Ζήσης
Ξάνθη 18 Απριλίου 2011
Στην ζωή μου ποτέ δεν επεδίωξα τις εύκολες λύσεις και τις δραπετεύσεις. Πίστευα ότι με αγώνα και υπομονή μέσα από οποιοδήποτε όργανο μπορείς να αλλάξεις πράγματα προς όφελος του κοινωνικού συνόλου , μάταιος κόπος.
Συμμετέχω σε ένα όργανο το οποίο θα έπρεπε ειδικά σήμερα,
να καλύψει την ανάγκη φυγής των επιχειρήσεων προς τα εμπρός, ένα όργανο έκφρασης και εργαλείο του κάθε επιχειρηματία, έμπορου, επενδυτή.
Πίστευα ότι πρέπει να υπάρξει μια ομάδα καθοδήγησης με όραμα και δυναμισμό, στρατηγική και προτάσεις , μια νέα ομάδα χωρίς συμβιβασμούς , με διάθεση για δουλειά και με πνεύμα εξωστρέφειας.
Με κάθε ειλικρίνεια θα πρέπει να ομολογήσω ότι όλες οι προσπάθειες και οι παρεμβάσεις για ένα σύγχρονο δυναμικό και αποτελεσματικό Επιμελητήριο, δεν απέδωσαν. Σκόνταψαν πάνω σε ανθρώπους γαντζωμένους στην καρέκλα τους (με λογική καφετέριας) και πάνω σε ανθρώπους οι οποίοι χωρίς καμιά αίσθηση ευθύνης και με περισσή άγνοια προσπαθούν να αποτελέσουν την επόμενη μέρα.
Το ποτήρι ξεχείλισε πια . Οι προτάσεις πέφτουν στο κενό, οι ξερόλες περίσσεψαν, η ανευθυνότητα, ο λαϊκισμός, οι παρεμβάσεις μόνο για αυτοπροβολή (γραμμένες σε εξωθεσμικά διευθυντήρια) κάθε μέρα γίνονται και περισσότερες, θαρρείς και αυτό είναι αυτό που ενδιαφέρει τα μέλη μας , τα οποία δεινοπαθούν, αυτή την ώρα.
Τελευταία προέκυψαν και διάφορα (λαμογάκια) που τους γυάλισαν κάποια ευρώ και προσπαθούν την δική τους ανεπάρκεια να την φορτώσουν σε (οσμές σκανδάλων) κτλ.
Αποτέλεσμα η τελευταία συνεδρίαση του Επιμελητηρίου, όπου εναγωνίως προσπαθούσαμε να συμπληρώσουμε την απαραίτητη απαρτία για να συνεδριάσουμε.
Πραγματικά ντρέπομαι και αγανακτώ.
Σε αυτό το θέατρο του παραλόγου σε αυτή την παρακμή, δεν θέλω να συμμετάσχω, γιατί στην ζωή μου μέχρι σήμερα έζησα με αξιοπρέπεια και σεβασμό στην νομιμότητα και δεν επιτρέπω σε κανέναν να την αμφισβητήσει με κραυγές και ανώνυμες παρατηρήσεις σε ανεύθυνες ιστοσελίδες.
Θέλω να ζητήσω συγνώμη από τα μέλη τα οποία με τίμησαν στις δύο εκλογικές αναμετρήσεις και με εξέλεξαν, πιστεύοντας σε μένα. Θέλω ειλικρινά να τους πω ότι δεν τους προδίδω, αλλά αν παραμείνω προδίδω την συνείδηση μου. Τις ιδέες μου και τις προτάσεις μου για την επόμενη μέρα τις έχω καταγεγραμμένες σε ένα πρόγραμμα για το αύριο, που είχα ετοιμάσει (κάτω από καλύτερες συνθήκες για μια νέα προοπτική) και είμαι διατεθειμένος να τις καταθέσω σε όποιον νομίζει ότι μπορούν να του φανούν χρήσιμες, όπως και τις μέχρι τώρα προτάσεις που δεν υλοποιήθηκαν ποτε.
Κύριοι συνάδελφοι της Διοικητικής επιτροπής και του διοικητικού συμβουλίου, αφού δεν μπορεί να γίνει αλλιώς σας υποβάλω την παραίτηση μου.
Με τιμή
Κατσαρίκας Ζήσης
Σάββατο 9 Απριλίου 2011
Σάββατο 2 Απριλίου 2011
ΣΥΝΔΡΟΜΕΣ ΤΩΝ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΩΝ
ΣΥΝΔΡΟΜΕΣ ΤΩΝ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΩΝ
Μια συζήτηση που γίνετε και σήμερα αλλά γινόταν και πάντα, έχει να κάνει με την συνδρομή των μελλών μας στο Επιμελητήριο. Πολλές φορές βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την όχι και τόσο άδικη αγανάκτηση των επαγγελματιών «γιατί να πληρώνω» και «τι μου προσφέρει το Επιμελητήριο».
Σήμερα που συζητάτε το θέμα για την αναδιοργάνωση και την αναβάθμιση του ρόλου των επιμελητηρίων είναι καιρός να αποφασίσει η κυβέρνηση αν θέλει τα επιμελητήρια. Αν τα θέλει ως πραγματικούς συμβούλους και όχι ως έναν επιπλέον γραφειοκρατικό μηχανισμό είσπραξης συνδρομών. Αν δεν τα θέλει και αν θεωρεί ότι ό ρόλος τους είναι απλά αυτός της έκδοσης πιστοποιητικών θα μπορούσε και θα έπρεπε όχι μόνο να γίνει μια γενναία μείωση των συνδρομών αλλά και γιατί όχι να πάμε σε προαιρετική εγγραφή στ ο επιμελητήριο, απαλλάσσοντας ,ειδικά σε τέτοιες εποχές, τις επιχειρήσεις από ένα επιπλέον έστω και αυτού του ύψους κόστος .
Θεωρώ πως ο ρόλος των επιμελητηρίων είναι και σοβαρός αλλά και αναγκαίος και θα μπορούσε ειδικά τώρα με την καθιέρωση του ΓΕΜΗ και την απλούστευση της διαδικασίας αδειοδότησης, τα επιμελητήρια να προσφέρουν ουσιαστική βοήθεια στις επιχειρήσεις, απλουστεύοντας τις διαδικασίες μειώνοντας την γραφειοκρατία και προσφέροντας σημαντικές πληροφορίες στα μέλη τους. Είναι βέβαια και στο χέρι των επιμελητηρίων να κάνουν εκείνες τις απαραίτητες ενέργειες για την καλύτερη αξιοποίηση των πόρων τους από τις συνδρομές και την αξιοποίηση της περιουσίας τους, αλλά και την καλύτερη αξιοποίηση των πληροφοριών από οποιαδήποτε πηγή.
Αρκεί όλοι να δείξουμε την απαραίτητη σοβαρότητα και ευθύνη και πρώτιστα η κυβέρνηση.
Οποιαδήποτε άλλη σκέψη τύπου Καλλικράτη μόνο κακό μπορεί να φέρει σε ένα θεσμό που είναι το πρώτο κύτταρο στην τοπική επιχειρηματικότητα. Άλλωστε αυτός είναι και ο ρόλος των επιμελητηρίων. Η παροχή συμβουλών προς την πολιτεία για την προστασία και την ανάπτυξη της τοπικής οικονομίας. Αρκεί όμως και οι συμβουλές να είναι ένας μονολιθικός ξύλινος λόγος αλλά και η πολιτεία να λαμβάνει υπ’ όψιν της τις εκάστοτε συμβουλές μέσα στα πλαίσια του νόμου και στην λογική της τοπικής ανάπτυξης.
Μια συζήτηση που γίνετε και σήμερα αλλά γινόταν και πάντα, έχει να κάνει με την συνδρομή των μελλών μας στο Επιμελητήριο. Πολλές φορές βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την όχι και τόσο άδικη αγανάκτηση των επαγγελματιών «γιατί να πληρώνω» και «τι μου προσφέρει το Επιμελητήριο».
Σήμερα που συζητάτε το θέμα για την αναδιοργάνωση και την αναβάθμιση του ρόλου των επιμελητηρίων είναι καιρός να αποφασίσει η κυβέρνηση αν θέλει τα επιμελητήρια. Αν τα θέλει ως πραγματικούς συμβούλους και όχι ως έναν επιπλέον γραφειοκρατικό μηχανισμό είσπραξης συνδρομών. Αν δεν τα θέλει και αν θεωρεί ότι ό ρόλος τους είναι απλά αυτός της έκδοσης πιστοποιητικών θα μπορούσε και θα έπρεπε όχι μόνο να γίνει μια γενναία μείωση των συνδρομών αλλά και γιατί όχι να πάμε σε προαιρετική εγγραφή στ ο επιμελητήριο, απαλλάσσοντας ,ειδικά σε τέτοιες εποχές, τις επιχειρήσεις από ένα επιπλέον έστω και αυτού του ύψους κόστος .
Θεωρώ πως ο ρόλος των επιμελητηρίων είναι και σοβαρός αλλά και αναγκαίος και θα μπορούσε ειδικά τώρα με την καθιέρωση του ΓΕΜΗ και την απλούστευση της διαδικασίας αδειοδότησης, τα επιμελητήρια να προσφέρουν ουσιαστική βοήθεια στις επιχειρήσεις, απλουστεύοντας τις διαδικασίες μειώνοντας την γραφειοκρατία και προσφέροντας σημαντικές πληροφορίες στα μέλη τους. Είναι βέβαια και στο χέρι των επιμελητηρίων να κάνουν εκείνες τις απαραίτητες ενέργειες για την καλύτερη αξιοποίηση των πόρων τους από τις συνδρομές και την αξιοποίηση της περιουσίας τους, αλλά και την καλύτερη αξιοποίηση των πληροφοριών από οποιαδήποτε πηγή.
Αρκεί όλοι να δείξουμε την απαραίτητη σοβαρότητα και ευθύνη και πρώτιστα η κυβέρνηση.
Οποιαδήποτε άλλη σκέψη τύπου Καλλικράτη μόνο κακό μπορεί να φέρει σε ένα θεσμό που είναι το πρώτο κύτταρο στην τοπική επιχειρηματικότητα. Άλλωστε αυτός είναι και ο ρόλος των επιμελητηρίων. Η παροχή συμβουλών προς την πολιτεία για την προστασία και την ανάπτυξη της τοπικής οικονομίας. Αρκεί όμως και οι συμβουλές να είναι ένας μονολιθικός ξύλινος λόγος αλλά και η πολιτεία να λαμβάνει υπ’ όψιν της τις εκάστοτε συμβουλές μέσα στα πλαίσια του νόμου και στην λογική της τοπικής ανάπτυξης.
Παρασκευή 1 Απριλίου 2011
ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΑΚΟΣ ΘΕΣΜΟΣ
ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΑΚΟΣ ΘΕΣΜΟΣ
Σκοπός του Επιμελητηρίου είναι η προστασία και ανάπτυξη του εμπορίου, της βιομηχανίας, της βιοτεχνίας, και των επαγγελμάτων στην περιφέρεια του, μέσα στα πλαίσια των συμφερόντων της ελληνικής οικονομίας, ως και η εν γένει οικονομική πρόοδος αυτής.
Πώς λειτουργεί όμως μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον ο φορέας που εκπροσωπεί τις επιχειρήσεις και μάλιστα τις Μικρομεσαίες, καθώς οι μεγάλες, κυρίως εκπροσωπούνται από δικούς τους φορείς, αλλά και η πρόσβαση τους στα κέντρα λήψης των αποφάσεων είναι άμεση (π.χ. ΣΕΒ, ΣΕΠ κλπ), ενώ και οι δυνατότητες αξιοποίησης των ευκαιριών είναι τεράστιες, με την άμεση πρόσβαση σε κεφάλαια πολλές φορές φθηνότερα από ότι οι ΜΜΕ. Το επίπεδο οργάνωσης δε των μεγάλων επιχειρήσεων, καθώς και η πλήρης στελέχωσης τους με ικανά στελέχη και η δυνατότητα αξιοποίησης της νέας τεχνολογίας τις καθιστούν ανεξάρτητες και μη έχουσες ανάγκη τις ποιο πολλές φορές τις υπηρεσίες του Επιμελητηρίου.
Ο κύριος όγκος λοιπόν των μεσαίων, μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων έχει ανάγκη στήριξης και εκπροσώπησης,
Με κάθε ειλικρίνεια θα πρέπει να ομολογήσουμε ότι παρ όλες τις προσπάθειες και τις επιτυχημένες παρεμβάσεις το Επιμελητήριο σε επίπεδο παροχής υπηρεσιών παραμένει χαμηλό.
Είναι ανάγκη σήμερα για ένα σύγχρονο δυναμικό και αποτελεσματικό Επιμελητήριο.
Ένα επιμελητήριο που θα καλύψει την ανάγκη φυγής των επιχειρήσεων προς τα εμπρός, ένα όργανο έκφρασης και εργαλείο του κάθε επιχειρηματία, έμπορου, επενδυτή.
Θα πρέπει να υπάρξει μια ομάδα καθοδήγησης με όραμα και δυναμισμό, στρατηγική και προτάσεις ,μια νέα ομάδα χωρίς συμβιβασμούς , με διάθεση για δουλειά και με πνεύμα εξωστρέφειας.
Να δημιουργήσουμε ένα Επιμελητήριο που θα παίξει τον ρόλο του καταλύτη, του συντονιστή και καθοδηγητή, του περιφερειακού εκπροσώπου των τοπικών επιχειρήσεων
Θα πρέπει κάποια στιγμή το επιχειρείν και οι επιχειρήσεις να τεθούν στο κέντρο της προσοχής όλων των φορέων, με ισχυρή πίεση και δυνατή φωνή .
Είναι ανάγκη σήμερα να πάψουμε πια να είμαστε ένας θεσμός που κάνει απλά προτάσεις , Τέρμα πια οι διαπιστώσεις, απαιτούνται λύσεις στα προβλήματα και ανταπόκριση στις απαιτήσεις των καιρών, να σηκώσουμε το γάντι της πρόκληση και να τολμήσουμε τη φυγή στο μέλλον.
Να αναλύσουμε και να προσδιορίσουμε την αναπτυξιακή προοπτική του νομού μας, αλλά να βάλουμε στόχους οι οποίοι έχουν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά για την περιοχή μας, τουρισμός , εμπόριο, ενέργεια, ανανεώσιμες πηγές, νέες τεχνολογίες, καινοτομία
Είναι μεγάλη η αναγκαιότητα ανάλυσης και προσδιορισμού της νέας αναπτυξιακής προοπτικής της περιοχής και πρέπει να προέλθει από την συνεργασία όλων των εμπλεκόμενων φορέων, Πανεπιστήμιο, Περιφέρεια, Επιμελητήριο, Τοπική Αυτοδιοίκηση Α βαθμού κλπ.
Το όραμα μας είναι να αναδείξουμε ένα δυναμικό, αποτελεσματικό και καινοτόμο Επιμελητήρια και να το μετατρέψουμε σε καταλύτη εξελίξεων στο νομό, όπου θα συντονίζει, θα διεκδικεί, θα είναι δίπλα στις επιχειρήσεις παρέχοντας τους ουσιαστική στήριξη, αλλά θα συμβουλεύει με τεκμηριωμένες και θετικές προτάσεις την Πολιτεία για το καλό και την ανάπτυξη της οικονομίας της περιοχής.
Μια άλλη σημαντική δράση μας θα πρέπει να είναι η κατάρτιση ενός χάρτη επιχειρηματικών δράσεων της περιοχής με στόχο την ανάδειξη των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών της περιοχής και των συγκριτικών πλεονεκτημάτων, για την προσέλκυση επενδύσεων.
Το επιμελητήριο θα έχει σημαντική προσφορά με στήριξη και παροχή συμβουλών στις διάφορες φάσεις και στάδια κάθε επένδυσης(άδειες, νόμοι, προϋποθέσεις, χώροι δραστηριοποίησης κτλ).
Όλες αυτές οι πληροφορίες θα καταγραφούν ηλεκτρονικά σε συνεργασία με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς ώστε εύκολα και από οποιαδήποτε απόσταση να μπορεί ο κάθε ενδιαφερόμενος να έχει πρόσβαση και απαντήσεις στα ερωτήματα που τον απασχολούν.
Όλο αυτό το σύστημα θα παρακολουθείται και θα ενημερώνεται από υπάλληλο του επιμελητηρίου που θα είναι επιφορτισμένος για αυτή την διαδικασία.
Διότι επιβάλλεται πια να αξιοποιήσουμε με κάθε τρόπο τις σύγχρονες τεχνολογίες.
Με αυτές τις σκέψεις πρότεινα την δημιουργία του ΓΡΑΦΕΊΟΥ ΣΤΉΡΙΞΗΣ ΤΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΉΣΕΏΝ
Η Δημιουργία του θεωρώ θα βοηθήσει στην εξωστρέφεια των επιχειρήσεων και στην ανάπτυξη συνεργασιών προς όφελος των επιχειρηματιών Τα πρώτα μηνύματα είναι πάρα πολύ θετικά και με κάνουν ιδιαίτερα χαρούμενο. Θα εργαστώ με ζήλο προς αυτή την κατεύθυνση και πιστεύω τα αποτελέσματα θα δικαιώσουν την προσπάθεια μας.
Σάββατο 12 Μαρτίου 2011
ΠΆΓΩΣΑΝ ΤΑ ΠΆΝΤΑ.
ΈΝΑ ΧΈΡΙ ΑΌΡΑΤΟ ΒΆΛΘΗΚΕ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΡΈΨΕΙ ΤΟ ΣΥΜ ΠΑΝ
ΚΑΙ Ο ΆΝΘΡΩΠΟΣ ΌΠΩΣ ΠΆΝΤΑ ΑΝΉΜΠΟΡΟΣ ΝΑ ΑΝΤΙΔΡΆΣΕΙ
ΈΝΑ ΤΊΠΟΤΑ
Η ΤΕΧΝΟΛΟΓΊΑ ΤΟΥ ΈΝΑ ΜΗΔΕΝΙΚΌ
ΤΟΝ ΆΦΗΣΕ ΜΌΝΟ ΤΟΥ ΝΑ ΑΝΑΜΈΝΕΙ ΤΗΝ ΜΟΊΡΑ ΤΟΥ.
ΕΚΑΤΟΝΤΆΔΕΣ ΤΑ ΘΎΜΑΤΑ .
Η ΦΎΣΗ ΜΑΣ ΕΚΔΙΚΕΊΤΑΙ ΚΑΙ ΕΜΕΊΣ ΜΙΚΡΟΊ ΚΑΙ ΑΝΉΜΠΟΡΟΙ
ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΆΝΟΥΜΕ ΤΑ ΛΆΘΗ ΜΑΣ
Παρασκευή 11 Φεβρουαρίου 2011
ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΗΣ ΞΑΝΘΗΣ
Πολλές από τις σκέψεις αυτές της έχω καταθέσει σε ιθύνοντες αλα φωνή βοώντος εν τη ερήμω.........
ΆΜΕΣΑ ΘΈΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΠΙΧΕΙΡΉΣΕΙΣ ΤΗΣ ΘΡΆΚΗΣ
Ρύθμιση οφειλών
1. Ρύθμιση ληξιπρόθεσμων οφειλών, ρύθμιση οφειλόμενων ποσών ΦΠΑ
Α. Να ληφθεί μέριμνα για ρύθμιση ληξιπρόθεσμων οφειλών σε εξάμηνες ισόποσες δόσεις και εξόφληση σε 10 χρόνια.
Β. Ρύθμιση οφειλόμενοι ΦΠΑ σε δόσεις με απαλλαγή μέρους προσαυξήσεων για εφ άπαξ καταβολή (τύπου περαίωσης)
ΤΌΝΩΣΗ ΕΠΕΝΔΥΤΙΚΏΝ ΣΧΗΜΆΤΩΝ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΈΝΩΝ ΣΤΗΝ ΜΕΤΑΠΟΊΗΣΗ
Α. Έγκριση για την ακριτική μας περιοχή χαμηλότοκων δανείων,καθιέρωση αναπτυξιακών κινήτρων για την έγκριση μιας επένδυσης στην περιοχή.
Β. Χαμηλότερο συντελεστή ΦΠΑ περιφερειακής ανάπτυξης
Γ. Μειωμένες απαιτήσεις πόθεν έσχες
Δ. Χαμηλότερο συντελεστή φορολογίας για τα πρώτα 7 χρόνια λειτουργίας της επιχείρησης
Ε. Επαναφορά αφορολόγητου αποθεματικού
ΤΌΝΩΣΗ ΤΗΣ ΑΠΑΣΧΌΛΗΣΗΣ
Α. Δημιουργία ειδικού ταμείου χρηματοδότησης των επιχειρήσεων για την δημιουργία - διατήρηση θέσεων εργασίας
Β. Μείωση εργοδοτικής εισφοράς
ΘΈΜΑΤΑ ΕΙΔΙΚΟΎ ΕΝΔΙΑΦΈΡΟΝΤΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΆΝΘΗ
ΔΙΟΡΓΆΝΩΣΗ ΕΜΠΟΡΙΚΏΝ ΑΠΟΣΤΟΛΏΝ - ΕΚΘΈΣΕΩΝ
Α. Συμπαράσταση και στήριξη του Υπουργείου ανάπτυξης του ΣΥΜΦΏΝΟΥ ΣΥΝΕΡΓΑΣΊΑΣ που έχει υπογράψει το Επιμελητήριο μας με τα επιμελητήρια Βουκουρεστίου, Λευκωσίας, Μπάνια Λούκα, Φιλιππούπολη, Μπουργκάζ, Σμύρνης, Τσιτσινάου, Τεργέστης, Ρήγα, Ραιδεστού, για την πραγματοποίηση επιχειρηματικών συναντήσεων.
Β. Την καθιέρωση διοργάνωσης έκθεσης τροφίμων και ποτών στην πόλη μας ως ΠΑΝΌΡΑΜΑ ΘΡΑΚΙΚΏΝ ΓΕΎΣΕΩΝ
ΠΑΡΕΜΒΆΣΕΙΣ ΣΕ ΥΠΟΔΟΜΈΣ
Παρέμβαση για το λιμένα Λάγους το οποίο έχει χαρακτηρισθεί ως λιμάνι εθνικής σημασίας με
1.Αξιοποίηση του λιμένα
2.Εκσυγχρονισμό των εγκαταστάσεων
3.Εύρυθμη λειτουργία του λιμενικού ταμείου με αύξηση αρμοδιοτήτων
4.Δημιουργία Ζώνης ελεύθερου εμπορίου
Β. Πιέσεις για την μετατροπή του πρώην εργοστασίου Ζάχαρης σε εργοστάσιο παραγωγής βιοαιθανόλης
ΠΙΣΤΟΠΟΊΗΣΗ ΠΡΟΪΌΝΤΩΝ
Προτείνουμε την δημιουργία Ινστιτούτου τεκμηρίωσης καινοτομίας με την συνεργασία του ΔΠΘ για
1. Τεκμηρίωση καινοτόμων προϊόντων
2. Σχεδιασμό καινοτόμων προϊόντων Ξανθιώτικης παραγωγής
3. Δημιουργία τοπικού καλαθιού προϊόντων Ξάνθης με τοπική σήμανση
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΕ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥ
Το τελευταίο που θα ήθελα αυτή την στιγμή , που οι επιχειρήσεις δέχονται το ένα χτύπημα πίσω από το άλλο, εξ αιτίας της χειρότερης ίσως κρίσης που περνά η χώρα, θα ήταν, να μπω σε μια διαδικασία εσωτερικής αντιπαράθεσης και προσωπικών αντεγκλήσεων με συναδέλφους , Είμαι όμως υποχρεωμένος, (γιατί οι ανοχές έχουν και τα όρια τους , για μία και τελευταία φορά) να απαντήσω στην δημοσιευμένη επιστολή συναδέλφου που ζητά και την δική μου παραίτηση, αντιπαρερχόμενος τις ύβρεις περί ντροπής, διάλυσης, σημείων και τεράτων.. και τις βαρύγδουπες εκφράσεις.. καταρράκωση, καταστροφικά, παρακμή, εξαθλίωση ....και τα τόσα άλλα
Θα ήθελα απλά να αναφέρω ότι τα τρία τελευταία χρόνια όπως προκύπτει και από τα αποσπάσματα πρακτικών που σας παραθέτω εγώ έκανα τις παρακάτω προτάσεις και θα ήθελα να ξέρω πιες έχει κάνει ο κύριος συνάδελφος αυτά τα χρόνια, πέραν το γραπτών κειμένων αφοριστικού τύπου, όμοιου με την σημερινή του επιστολή τα οποία μας αναγιγνώσκει τελευταία.
ΓΙΑ ΤΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΟΥ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟΥ ΖΑΧΑΡΗΣ ΚΑΤΣΑΡΙΚΑΣ: …να υποχρεώσουμε το Εργατικό Κέντρο να κάνει μελέτη για τις συνέπειες του κλεισίματος του εργοστασίου, η οποία θα είναι και ένας μοχλός πίεσης ,για οποιονδήποτε επισκέπτεται την περιοχή μας και μάλιστα να τίθεται πάντα από όλους τους φορείς με επίταση
ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ
ΚΑΤΣΑΡΙΚΑΣ : ΄…….Ενημερώνει τα μέλη του Δ.Σ. ότι το Επιμελητήριο Ξάνθης έχει κάνει μια εργασία για το πόσες επιχειρήσεις έχουν ανοίξει και πόσες έχουν κλείσει στο Νομό Ξάνθης κατά τη δεκαετία 1995-2005 λόγω ερχομού μεγάλων μάρκετ………
ΠΡΑΚΤΙΚΟ 03/02-07-2007
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ
ΚΑΤΣΑΡΙΚΑΣ: ……..Πιστεύει ότι υπάρχουν κάποια πεδία, όπως οι επιχειρήσεις ακόμη και ο τουρισμός όπου δεν πρέπει να ανακατεύονται διάφοροι άλλοι φορείς, αλλά το Επιμελητήριο, το οποίο κατεξοχήν έχει αυτό το ρόλο.
Στη συνέχεια αναφέρεται σε πρόταση που έκανε στη Δ.Ε. σχετικά με την ανάγκη δημιουργίας ενός ευέλικτου οργάνου/ ολιγομελούς επιτροπής μικρότερης και από τη Δ.Ε., η οποία θα βρει τι χρειάζεται σήμερα η επιχειρηματικότητα στην Ξάνθη, θα βρει τους στόχους από πλευράς επιχειρηματικών αποστολών στο εξωτερικό ή θα υποδεχτεί επιχειρηματικές αποστολές στο Νομό μας, θα διοργανώσει ή θα συμμετέχει σε εκθέσεις στο εξωτερικό και αυτό το όργανο να είναι ολιγομελές και να αποτελείται από 3 έως 5 άτομα από τα μέλη του Δ.Σ. συμπεριλαμβανομένου και του Προέδρου……….
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΧΩΡΟΤΑΞΙΚΟ
ΠΡΑΚΤΙΚΟ 05/10-10-2007
ΚΑΤΣΑΡΙΚΑΣ: ……Στο σημείο αυτό αναφέρεται στις προτάσεις που έκανε στην σύσκεψη της νομαρχίας και έχουν στα χέρια τους τα μέλη του Δ.Σ., οι οποίες είναι και οι προτάσεις του Επιμελητηρίου Ξάνθης, οι οποίες περιλαμβάνονται στο τελικό σχέδιο της Νομαρχίας που θα κατατεθεί στο υπουργείο.
Τα βασικά σημεία των προτάσεων στηρίζονται στην έννοια του τριπόλου και σε κάποιες παρατηρήσεις για τα Άβδηρα και την Παλιά Πόλη της Ξάνθης, ώστε να μπουν στους πόλους της φυσικής κληρονομιάς…….
ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΖΩΝΗ ΕΜΠΟΡΙΟΥ- ΓΕΩΘΕΡΜΙΑ- ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΙΚΗ ΕΓΝΑΤΙΑ
ΠΡΑΚΤΙΚΟ 01/13-02/2008
ΚΑΤΣΑΡΙΚΑΣ: Προτείνει τη δημιουργία ελεύθερης ζώνης εμπορίου στην Ξάνθη και συγκεκριμένα, μία στο Πόρτο Λάγος και μία σε έκταση απέναντι από το εργοστάσιο Ζαχάρεως. Για το θέμα αυτό θα υπάρξει συνεργασία με τη Νομαρχία και το Λιμενικό Ταμείο.
Για το θέμα των Γεωθερμικών πεδίων προτείνει να γίνει παρέμβαση ώστε να προχωρήσει το θέμα και να γίνει εκμετάλλευση των πεδίων αυτών.
Επίσης ο Γ.Γραμματέας αναφέρεται στο θέμα της ίδρυσης της σιδηροδρομικής Εγνατίας, η οποία θα συμβάλει τα μέγιστα στην εξυπηρέτηση των επιχειρηματιών, για την ταχύτερη διακίνηση των εμπορευμάτων και ως εκ τούτου, θα συμβάλει και στην ανάπτυξη της οικονομικής δραστηριότητας της περιοχής μας …………Τέλος προτείνει να ζητήσει το Επιμελητήριο Ξάνθης από τον υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών, τη θέσπιση φορολογικών ελαφρύνσεων των επιχειρήσεων της Θράκης.
ΒΡΑΔΙΕΣ ΘΡΑΚΗΣ ΚΑΤΣΑΡΙΚΑΣ: ……Προτείνει τη θέσπιση του θεσμού διοργάνωσης εκδηλώσεων με τον τίτλο: «Βραδιές Θράκης» που θα περιλαμβάνει σε συνεργασία με το Λύκειο Ελληνίδων Ξάνθης, την παρουσίαση τοπικών προϊόντων και χορευτικών δρώμενων σε πρωτεύουσες Νομών……
ΠΡΑΚΤΙΚΟ 04/11-06/2008
ΑΠΟΦΑΣΗ –ΓΝΩΜΗ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟΥ ΞΑΝΘΗΣ ΓΙΑ ΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗΣ ΑΓΟΡΑΣ ΣΤΟ ΠΟΡΤΟ –ΛΑΓΟΣ ΚΑΤΣΑΡΙΚΑΣ: ………..Εκφράζει την άποψη ότι πρέπει να συνεκτιμηθεί η κακή κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι έμποροι της Ξάνθης αλλά και η μικρή απόσταση μεταξύ των τριών Δήμων, Τοπείρου, Βιστωνίδας και Αβδήρων, στους οποίους λειτουργούν ήδη λαϊκές αγορές και ως εκ τούτου μπορούν οι κάτοικοι του Πόρτο –Λάγους να εξυπηρετηθούν από αυτές, όπως και από την αγορά της Ξάνθης που γίνεται κάθε Σάββατο. Υποστηρίζει ακόμη ότι στην απόφαση του Επιμελητηρίου Ξάνθης, αν αυτή θα είναι θετική, θα πρέπει να υπάρχει ο όρος/ προϋπόθεση ότι άδειες για πώληση προϊόντων να δίνονται μόνο σε παραγωγούς.
ΚΑΤΣΑΡΙΚΑΣ: Υποστηρίζει ότι είναι απαραίτητο να ακουστεί και η άποψη του Επιμελητηρίου Ξάνθης, του οποίου τα μέλη-επαγγελματίες περνάνε δύσκολες στιγμές
Ακόμη αναφέρει ότι ενώ σε διάφορες συνεδριάσεις του Δ.Σ. έχουν ληφθεί αποφάσεις για την ανάληψη σοβαρών πρωτοβουλιών, τίποτα δεν έχει γίνει και οι επιτροπές που έχουν συσταθεί δε λειτούργησαν ποτέ.
,,,,,,,Στη συνέχεια αναφέρεται στα θέματα για τα οποία έχουν παρθεί αποφάσεις όπως: φορολογικές ελαφρύνσεις, μείωση έως 7 μονάδες του φορολογικού συντελεστή, ελεύθερη ζώνη εμπορίου, γεωθερμία. Προτείνει την παγίωση της επιδότησης του 12% στην περιοχή μας όπως και την άμεση καταβολή της. Συνεχίζοντας αναφέρει ότι σταματάμε μόνο στις προτάσεις και στις επιτροπές και δεν προχωρούμε στην πράξη….
ΠΡΑΚΤΙΚΟ 06/29-09-2008
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΜΠΟΡΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΣΤΟ Ν.ΞΑΝΘΗΣ
Στη συνέχεια δίνει το λόγο στο Γ.Γραμματέα κ.Κατσαρίκα, ο οποίος με τη βοήθεια των υπαλλήλων του Επιμελητηρίου Ξάνθης προχώρησε… στη σύνταξη μιας μελέτης που αφορά την αγορά της Ξάνθης και η οποία εστάλη σε πολλούς φορείς τόσο τοπικούς, όσο και πανελλήνια και υποστηρίχτηκε από τον ίδιο τόσο στο νομαρχιακό οσο και στο δημοτικό συμβούλιο………
ΠΡΑΚΤΙΚΟ 07/07-11-2008
ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΣΥΜΦΩΝΟ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΜΕ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ
,,,,Προτείνει την υπογραφή σύμφωνου για την αναπτυξη της εξωστρέφειας των επιχειρήσεων…
ΕΙΔΙΚΟ ΧΩΡΟΤΑΞΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΟΥΡΙΣΜΟ ΚΑΤΣΑΡΙΚΑΣ: …..Διαβάζοντας το προσχέδιο παρατηρήθηκε ότι υπήρχαν αλληλοσυγκρούσεις και αλληλεπικαλύψεις όσο αφορά την ΚΥΑ για τη συνθήκη Ramsar. Κι ενώ δεν έχει περάσει πολύς καιρός από την υπογραφή της συνθήκης Ramsar έρχεται αυτό το πλαίσιο να ακυρώσει ότι πετύχαμε σαν τοπικές κοινωνίες και φορείς.
Στη συνέχεια παρουσιάζει στο χάρτη τις ζώνες που αναφέρονται στο σχέδιο και επεξηγεί τις περιοχές όπου επιτρέπεται η τουριστική ανάπτυξη. Εκτιμά ότι υπάρχουν πολλές ασάφειες στο σχεδιασμό…………...και προτείνει όπου υπάρχει συνθήκη Ramsar να υπερισχύει οποιασδήποτε άλλης συνθήκης. Ακόμη δηλώνει ότι δεχόμαστε πολλά σημεία του σχεδίου το οποίο είναι πολύ σωστό σε πολλά σημεία, ενώ επισημαίνει την έλλειψη από τη σχεδίαση του αγροτουρισμού και του οικοτουρισμού
ΠΡΑΚΤΙΚΟ 08/26-11-2008
ΔΡΑΣΕΙΣ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟΥ ΞΑΝΘΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ………Στην κρίσιμη αυτή φάση που περνά η οικονομία μας και με τα προγράμματα σταθεροποίησης που ακολουθούν θα μπούμε σε χειρότερες μέρες, χρειάζεται αγώνας και συνεχείς προσπάθειες. Θα πρέπει να είμαστε ενωμένοι όλοι και διεκδικητικοί για το καλό των μελών μας……
ΠΡΑΚΤΙΚΟ 09/16-12-2009
ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΕΠΙ ΤΩΝ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ ΤΟΥ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΤΣΑΡΙΚΑΣ :Κάνει κάποιες επισημάνσεις για την τήρηση μιας ξεκάθαρης θέσης, λέγοντας ναι στον έλεγχο και στην επιβολή φόρων αλλά με δίκαιο τρόπο. Όσο αφορά στο θέμα του Τειρεσία, υπάρχει ο φόβος να φτάσουμε σε μια στάση πληρωμών. Να γίνουν οι ρυθμίσεις των δανείων, αλλά να μη φτάσουμε σε ένα σημείο που θα επιβραβεύονται και πάλι οι κακοί επιχειρηματίες και οι κακοπληρωτές……. Ένα άλλο θέμα που θέλει να επισημάνει ο κ. Κατσαρίκας είναι ένα θέμα που καίει την αγορά και είναι το πρόβλημα της ρευστότητας, καθώς δεν είδαμε ακόμη κάποια αποτελέσματα. Είναι κάτι που περιμένουμε και είναι κάτι που πρέπει να επιδιώξουμε…… Εξάλλου προτείνει τη σύσταση ομάδας εργασίας είτε μόνο από το Επιμελητήριό μας είτε και σε συνεργασία με τα Επιμελητήρια της Θράκης, ώστε να γίνουν προτάσεις για το νέο Αναπτυξιακό Νόμο
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΣΤΟ 2ο ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΞΑΝΘΗΣ
από τον Γεν. Γραμματέα του Επιμελητηρίου
…….Βάσει το παραπάνω στοιχείων υποβάλουμε τις ακόλουθες προτάσεις σε 4ες άξονες
Άξονας 1ος ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ-ΕΡΕΥΝΑ-ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ
Άξονας 2ος ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΕΞΩΣΤΡΕΦΕΙΑΣ ΤΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ
Άξονας 3ος ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ
Άξονας 4ος ΕΝΕΡΓΕΙΑ
Και τόσες άλλες προτάσεις στο ΔΣ και την ΔΕ.
Τέλος θα ήθελα να πω στα περί κομματισμού που τώρα αναφέρει (ότι δεν μετρούν για εκείνον τα κόμματα) ότι αυτός είναι που στις 10 Σεπτέμβρη του 2010 σε κομματικό ακροατήριο αποκαλούσε τον πρωθυπουργό ..σύντροφε Πρόεδρε …να σας θυμίσω στιγμές της κορυφαίας ομιλίας …..εκλογικό θρίαμβο του κινήματος μας …κτλ.
Και αναρωτιέμαι πότε είχε δίκιο τότε που ζητούσε, όπως εμείς τόσες φορές και δικαίως από τον Πρωθυπουργό μέτρα για την Θράκη με ειδικό σχέδιο ανάπτυξης και φορολόγησης και ζητούσε επίσης να αλλάξει φιλοσοφία το ΠΑΣΟΚ και να γίνει η Ξάνθη πρότυπο πράσινης ανάπτυξης γιατί αλλιώς θα αντιμετωπίσουμε λουκέτα και κατασχέσεις γιατί τα προγράμματα που εξαγγείλαμε δεν λειτούργησαν ακόμα
Η τώρα που για όλα τα δεινά της περιοχής φταίμε εμείς οι Φθαρμένοι όπως μας αποκαλεί που εξαθλιώσαμε το επιμελητήριο και είμαστε οι Ηθικοί αυτουργοί της καταρράκωσης της τοπικής οικονομίας;
Γιατί φταίμε ; γιατί κάποιοι δεν έκαναν αποδεκτές τις τόσες και τόσες προτάσεις μας; η γιατί μας θεωρεί εμπόδιο στην προσωπική του πορεία;
ΚΑΤΣΑΡΙΚΑΣ ΖΗΣΗΣ
Ξαφνικά ο κύριος Τσακίρογλου πρόεδρος της ΟΕΒΕ ανακάλυψε την κατανόηση και την ουσιαστική ενημέρωση στο πρόσωπο του κυρίου Ξυνίδη και τον ευχαριστεί για αυτό.
Εύγε του!!
Άλλο πράγμα όμως είναι οι προτάσεις για την ανάπτυξη ενός τόπου και άλλο τα κομπλιμέντα και οι ευχαριστίες (γλείψιμο λέει ο λαός μας) προς ένα υπουργό, για προφανείς λόγους.
Το 12% έχει καταντήσει πια μια μόνιμη διεκδίκηση που σε κάθε συνάντηση αποτελεί το κερασάκι στην τούρτα και πάντα ακολουθείται από υποσχέσεις και ευχαριστίες χωρίς όμως ποτέ να καταβάλλεται άμεσα στους δικαιούχους.
Δεν μας εξήγησε όμως στην «ευχαριστήρια ανακοίνωση» πιες είναι οι οι προοπτικές που προσφέρει ο νέος αναπτυξιακός νόμος στην Θράκη κάτι που πονάει κυρίως τους επιχειρηματίες και ο νέος νόμος δεν το απαντά.
Αφού ο κύριος Τσακίρογλουν συζήτησε την θεσμική παρουσία και τον ρόλο των επιμελητηρίων στον νέο αναπτυξιακό νόμο (ως τι άραγε;) γιατί δεν κατήγγειλε στον Υπουργό ότι οι προτάσεις των επιμελητηρίων της Θράκης δεν έγιναν δεκτές ούτε κατά το ελάχιστο;
Υποτίθεται ότι είχε κληθεί και «συμμετείχε» στην πρόταση μας για κοινή στάση των φορέων της Θράκης στην «διαβούλευση» για τον Νέο αναπτυξιακό νόμο .
Γιατί δεν βρήκε να πει κουβέντα για την καθυστέρηση του ΕΣΠΑ που λήγει το 2013;
Μήπως ο λόγος της συνάντησης αποσκοπούσε κάπου αλλού;
Εμείς θα αγωνιστούμε για ένα διεκδικητικό , σύγχρονο και εξωστρεφές Επιμελητήριο και επικοινωνιακά τεχνάσματα με δελτιάκια τύπου και ευχαριστίες που ανήκουν στο παρελθόν δεν μας αγγίζουν όπως δεν αγγίζουν και τους πληττόμενους αυτή την στιγμή επαγγελματίες.
Ας βρουν πιο πιστικούς τρόπους να κάνουν αισθητή την παρουσία τους.
Κατσαρίκας Ζήσης
Εύγε του!!
Άλλο πράγμα όμως είναι οι προτάσεις για την ανάπτυξη ενός τόπου και άλλο τα κομπλιμέντα και οι ευχαριστίες (γλείψιμο λέει ο λαός μας) προς ένα υπουργό, για προφανείς λόγους.
Το 12% έχει καταντήσει πια μια μόνιμη διεκδίκηση που σε κάθε συνάντηση αποτελεί το κερασάκι στην τούρτα και πάντα ακολουθείται από υποσχέσεις και ευχαριστίες χωρίς όμως ποτέ να καταβάλλεται άμεσα στους δικαιούχους.
Δεν μας εξήγησε όμως στην «ευχαριστήρια ανακοίνωση» πιες είναι οι οι προοπτικές που προσφέρει ο νέος αναπτυξιακός νόμος στην Θράκη κάτι που πονάει κυρίως τους επιχειρηματίες και ο νέος νόμος δεν το απαντά.
Αφού ο κύριος Τσακίρογλουν συζήτησε την θεσμική παρουσία και τον ρόλο των επιμελητηρίων στον νέο αναπτυξιακό νόμο (ως τι άραγε;) γιατί δεν κατήγγειλε στον Υπουργό ότι οι προτάσεις των επιμελητηρίων της Θράκης δεν έγιναν δεκτές ούτε κατά το ελάχιστο;
Υποτίθεται ότι είχε κληθεί και «συμμετείχε» στην πρόταση μας για κοινή στάση των φορέων της Θράκης στην «διαβούλευση» για τον Νέο αναπτυξιακό νόμο .
Γιατί δεν βρήκε να πει κουβέντα για την καθυστέρηση του ΕΣΠΑ που λήγει το 2013;
Μήπως ο λόγος της συνάντησης αποσκοπούσε κάπου αλλού;
Εμείς θα αγωνιστούμε για ένα διεκδικητικό , σύγχρονο και εξωστρεφές Επιμελητήριο και επικοινωνιακά τεχνάσματα με δελτιάκια τύπου και ευχαριστίες που ανήκουν στο παρελθόν δεν μας αγγίζουν όπως δεν αγγίζουν και τους πληττόμενους αυτή την στιγμή επαγγελματίες.
Ας βρουν πιο πιστικούς τρόπους να κάνουν αισθητή την παρουσία τους.
Κατσαρίκας Ζήσης
Σάββατο 22 Ιανουαρίου 2011
BLOKAKI2: Ανακοίνωση της Ν.Δ. σχετικά με τους σχεδιασμούς τη...
BLOKAKI2: Ανακοίνωση της Ν.Δ. σχετικά με τους σχεδιασμούς τη...: "Από το Γραφείο Τύπου της Νέας Δημοκρατίας εκδόθηκε η ακόλουθη ανακοίνωση: «Είναι, τουλάχιστον, πολιτικά ανήθικη η προσπάθεια της κυβέρνησ..."
ΤΑΣΟΣ ΓΙΑΡΙΜΗΣ
ΤΑΣΟΣ ΓΙΑΡΙΜΗΣ
Ο ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΗΣ ΤΗΣ ΣΑΡΑΚΑΤΣΑΝΙΚΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ
Γεννήθηκα στα Κερδύλλια Σερρών το 1932. Είμαστε τέσσερις, τρία κορίτσια κι εγώ. Εγώ είμι ο τρίτος. Έφυγα από τα Κερδύλλια το 1936. Πέθανε ο πατέρας μου τοτε, μετά έφυγι, παντρεύκι η μάνα μ΄, πήρε τον Μπήλιο τον Κώστα, κι ήρθαμε στο Παρανέστι στη Δράμα. Στο Παρανέστι, Καρά καβάκι, Μαυρολεύκη που λεν στη Δράμα. Και στο Πατρίκι είχαμε πάει μια φορά και στου Καραμανλή το χωριό, κι εκεί έκατσαμι δύο χρόνια.
Το ΄50 φύγαμ΄απ΄τ΄ Μαυρολεύκη, πήγαμε στο Παρανέστι μέχρι το 1958.
Εκεί κοντά έβγαιναμι, χειμώνα – καλοκαίρι, σχεδόν στο ίδιο μέρος. Δεν έχ΄ πολύ υψόμετρο, 1027 υψόμετρο ήταν. Ανάλογα Μπουζάλες κι αυτά, εμείς ήμασταν χαμ΄μπλά.
Όταν πέθανε ο πατέρας του, η μάνα του δευτεροπαντρεύτηκε τον Κώστα Μπήλιο που είχε κι αυτός ένα παιδί, τον Γιάννο. Έκαναν και τρία κορίτσια μαζί κι έτσι έγιναν αδέρφια και μελαδέρφια σύνολο εφτά.
* Από τη στιγμή που ο Σαρακατσάνος γεννιόταν, ήταν αυτόματα ταξινομημένος και προορισμένος.
* Τα βουνά του Παρανεστίου φιλοξένησαν τον Τάσιο Γιαρίμη μέσα στη διευρημένη οικογένεια για την οκταετία 50 – 58.
* Στα χρόνια αυτά ανδρώθηκε, πήγε φαντάρος κι ετοιμάζονταν για τη ζωή.
* Μα οι εποχές άλλαζαν. Κι όχι μόνο. Ένας κοντακιανός, λιγοστός άνθρωπος, που δεν παίρνει το μάτι σου για τίποτα, ήταν μοιραίο ν΄ αλλάξει τη ζωή του αλλά και την πορεία της πολιτισμικής ροής στον τόπο μας.
Η ΜΕΤΕΞΕΛΙΞΗ
Κατεύκαμαν με πρώτα ιδώ…., καταστράφ΄καμαν το ΄63 … απ΄ τ…νερογκλάμπατζα.
Νερογκλάμπατζα τι σημαίνει ; Νεροκελεμπέκι !!!
Δηλαδή τι αρρώστια είναι αυτή ; Από πού προήλθε ;
Απ΄ τα βαρκά. Απ΄ τα τριφύλλια που βγαίνουν στα νερά !
Και μετά ;
΄Ύστερα πήραμαν λίγα γίδια μαλτέζ΄κα, σιγά-σιγά τα ΄φκειάσαμαν καμμιά κατοστή…
Αγροτικές καλλιέργειες ;
Και καπνά εβάλαμαν και τριφύλλια και τα πάντα … αγροτικές καλλιέργειες.
Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ
Με τη Χρύσω του Μπανιώτη απ΄ το Γλυκονέρι ένωσαν τις τύχες τους μπροστά σε Θεό και ανθρώπους και ζουν υποδειγματικά σαν οικογένεια στον Ίασμο απ΄ το 1958.
Απόκτησαν δύο κορίτσια κι ένα παιδί.
* Πρώτη είναι η Αγορίτσα, που είναι παντρεμένη με τον Γιώργο τον Κρυστάλλη απ΄ το Ερατεινό και μένουν στην Ξάνθη.
* Ύστερα έρχεται η Μαρία που την έχει ο Ζιουγρής ο Γιώργος και μένει στο Ορφάνι της Καβάλας.
* Και το γεροντοπαίδι, ο Κώστας, παντρεύτηκε με τη Βάσω Ζάρα. Ο γιός ακολουθώντας τα χνάρια του πατέρα, συμμετέχει ως κιθαρίστας στην κομπανία.
Από μικρός όπου άκουγα τραγούδι, πήγαινα και έβανα αφτί να ιδώ πως τραγ΄δάν, τι λεν,
Και με την πρώτ΄ φορά που άκουγα ένα τραγούδ΄, δεν το ΄γραφα πουθενά
Και την άλλη ώρα το τραγουδούσα ακριβώς όπως ήταν.
Η γραμμόφωνο ήταν αυτό, η γερόντοι τραγούδαγαν κι έλεγαν τραγούδια παλιακά,
όπως τα΄ λεγαν οι γερόντοι, κάθομαν και τραγούδαγα εγω.
ΤΟ ΓΡΑΜΜΟΦΩΝΟ
Εγώ για πρώτ΄ φουρά το γραμμόφωνο του είδα το τριάντα … το 38 πρέπει να ΄ταν.
Και τότε άκουσα τον Παπασιδέρη κι έβαλα στο μυαλό μ΄, λέω εγώ θα τραγ΄δήσω όπως τραγουδάει αυτός !
Και τραγουδούσα τ΄ Παπασιδέρ΄ τα τραγούδια - όπως τα ΄λεγε ακριβώς ο Παπασιδέρης τα τραγούδαγα…
Ήταν διαφορετικό το γραμμοφωνίσιο τραγούδι ;
Πιό συγχρονισμένο, πιό γρήγορο, πολύ διαφορετικό. Εμείς είχαμαν το έχ μωρέ, είχαμε το σταυρωτό, είχαμε στα τρία…
ΑΠ΄ ΤΟ ΚΑΛΥΒΙ …. ΣΤΟ ΜΙΚΡΟΦΩΝΟ
Κομπανία πότε είδες για πρώτη φορά ;
Συνάντ΄σα το ΄56 πρώτ΄ φουρά, στο Παρανέστι. Εκεί πρωτουείδα μουσικοί. Γύφτοι. Ένα ούτι, ένα βιολί κι ένα κλαρίνο. Σε σαρακατσάν΄κο γάμο. Και τραγούδ΄σα εγώ.. κι έβγαλαμαν το γάμο πέρα.
Φλοερούλα έπαιζα από μικρό παιδάκι, καλαμένια, μαναχός μ΄ τ΄ς έφκειανα.
Κοντά το κοπάδ΄ … κι εκεί μάθαινα και τα γραμματάκια, εκεί μάθαινα και τη φλογέρα, εκεί μάθαινα και τα τραγούδια, … όλα !
Πρώτη προσπάθεια έκανα το εξήντα … 61.
Είχα δυό γυφτάκια απ΄ την Καλλίστη. Ένας επαιζε το ούτ΄, ένας βιολί κι εγώ έπαιζα κλαρίνο και τραγούδαγα.
Δεν είχα σκοπό να γίνω κλαριντζής. Επειδή δεν υπήρχε άλλος, αναγκάσ΄κα πήρα κλαρίνο κι έπαιζα και τραγούδαγα. Μέχρι που βγήκε ύστερα κλαρίνο, βρήκα άλλον.
Η ΟΡΓΑΝΩΣΗ
Η πρώτη προσπάθεια μετεξελίχτηκε σε οργανωμένο μουσικό σχήμα, το 1963 και είχε τόση ανταπόκριση, ώστε γίνονταν γάμοι η αρραβώνες και καθημερινές μέρες! Η εβδομαδιαία εκπομπή στον Ρ/Σ Κομοτηνής ήταν φυσικό επακόλουθο.
Συμμετείχαν :
* Τάσος Γιαρίμης : κλαρίνο και τραγούδι
* Στέργιος Τσιλιγγίρης : ακορντεόν και τραγούδι
* Καρακατσούλης η Καράμπελας : λαούτο
* Κώστας Xαλκιάς : βιολί
ΟΛΟ ΣΑΡΑΚΑΤΣΑΝΑΙΟΙ
Από τις αρχές του ΄70 και για δεκαεφτά χρόνια ο Σπύρος Γιαννιός έπαιζε κλαρίνο στην κομπανία.
Λίγο αργότερα ο Κώστας Καραίσκος αντικατέστησε τον Χαλκιά στο βιολί.
Η ακραιφνώς σαρακατσάνικη κομπανία του Γιαρίμη πολύ σύντομα ξεπέρασε τα γεωγραφικά της όρια και έγινε γνωστή και περιζήτητη σε όλη το Βόρεια Ελλάδα.
Ωσπου …
ΤΟ ΠΕΤΑΓΜΑ
Το 1974 η κομπανία κλήθηκε να συνοδέψει το Χορευτικό Συγκρότημα του Συλλόγου Σαρακατσαναίων Σερρών, που στο μεταξύ είχε ιδρυθεί, σε κάποιες εμφανίσεις του.
Στο Σύλλογο των Σερρών, προήδρευε τότε ο αθεόφοβος Βασίλης Τσιαούσης, ο οποίος είναι άλλο να στα λεν΄ κι άλλο να τον ξέρεις. Οπλισμένος με σαρακατσάνικη πονηριά, εκνευριστική υπομονή αλλά και τη δύναμη και την ορμή του νεοφώτιστου, κατάφερνε ό,τι δεν μπορούσε κανένας άλλος !
Έτσι έπεισε τον Γιαρίμη να συνοδέψει το Χορευτικό στα Φεστιβάλ της Λευκάδας και των Χανίων.
Οι εμφανίσεις ήταν τόσο εντυπωσιακές που προκάλεσαν το ενδιαφέρον της Δώρας Στράτου με αποτέλεσμα, εκείνο το καλοκαίρι του ΄74 να δώσουν μία σειρά παραστάσεων στο θέατρο Φιλοπάππου.
ΕΚΕΙ ΣΤΗ ΔΩΡΑ ΣΤΡΑΤΟΥ
Κάθε βράδ΄ δυόμισ΄ - τρείς χιλιάδες άτομα στο θέατρο. Πολύ πράμα !
Κι εκεί … μου ΄παν πολλοί : Γιατί δε γυρνάς ένα δίσκο ; Να ΄χουμι ν΄ ακούμι !
Πήγαμαν σ΄ν ετιρία τ΄ Μιούζικμποξ τότι, λέει, ό,τι ώρα θέλιτι ..
Και τότε πήγαμι κι εγραψάμι. Κατευθείαν πήγαμι κι εγραψάμι.
Είχι μεγάλ΄ επιτυχία, είχι, άλλο πράμα !
Η ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ
Μετά από δύο χρόνια, έγινε ο δεύτερος δίσκος.
Κι ύστερα κι άλλος, κι άλλος, σύνολο τέσσερις μεγάλοι L.P.
Και τέσσερις κασέτες εταιρείας. Επίσημες σφραγισμένες.
Εκτός από συμμετοχές σε άλλες εγγραφές, Π.Ο.Σ.Σ. κ.λ.π.. Ραδιόφωνο, Τηλεόραση, τα πάντα.
Με τη δικιά του κομπανία αλλά και με μεγάλους καλλιτέχνες, τον Κόρο, τον Πίτσο, τον Μπαλτζή …
ΣΕ ΠΡΩΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ
Είναι ίσως τρία πράγματα που δεν μπορεί ν΄ αγοράσει κάποιος : Μπόι, Κυμπαρλίκι και Χρόνο.
Δεν ξέρω αν του Γιαρίμη ΄λειψε στη ζωή του κάτι απ΄αυτά.
Τον άκουγα από μικρός και μ΄άρεζε. Τον ζήλευα κιόλας λίγο, μπορώ να πω, για τις πρωτιές του. Ως μουσικός τον εκτιμούσα για τη σοβαρότητα, το πάθος του για τη δουλειά, για το ανεξήγητα άριστο ερμηνευτικό του αποτέλεσμα.
Στο τέλος αυτής της παρουσίασης, πρέπει να πω ότι τον αγαπώ και τον σέβομαι ακόμα περισσότερο, όχι μόνο σαν άνθρωπο, αλλά σαν μουσικό για ένα του βασικό προσόν : την ποιότητα της αισθητικής του. Ποτέ δεν είπε σκάρτο πράμα.
Σαν καθηγητής θα ευχόμουν : Μακάρι να είχαμε κι άλλους τέτοιους αγράμματους !
Βασίλης Σερμπέζης
Το αφιέρωμα στον Τάσο Γιαρίμη επιμελήθηκαν ο Βασίλης Σερμπέζης και ο Γιάννης Πιστόλας. Η παρουσίαση έγινε στην Αλεξανδρούπολη στις 2 Δεκεμβρίου 2001 και συνδιοργανώθηκε από την Σύλλογο Σαρακατσαναίων Ν. Έβρου, τον Δήμο Αλεξανδρουπόλεως και τη Νομαρχία Έβρου.
Ο ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΗΣ ΤΗΣ ΣΑΡΑΚΑΤΣΑΝΙΚΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ
Γεννήθηκα στα Κερδύλλια Σερρών το 1932. Είμαστε τέσσερις, τρία κορίτσια κι εγώ. Εγώ είμι ο τρίτος. Έφυγα από τα Κερδύλλια το 1936. Πέθανε ο πατέρας μου τοτε, μετά έφυγι, παντρεύκι η μάνα μ΄, πήρε τον Μπήλιο τον Κώστα, κι ήρθαμε στο Παρανέστι στη Δράμα. Στο Παρανέστι, Καρά καβάκι, Μαυρολεύκη που λεν στη Δράμα. Και στο Πατρίκι είχαμε πάει μια φορά και στου Καραμανλή το χωριό, κι εκεί έκατσαμι δύο χρόνια.
Το ΄50 φύγαμ΄απ΄τ΄ Μαυρολεύκη, πήγαμε στο Παρανέστι μέχρι το 1958.
Εκεί κοντά έβγαιναμι, χειμώνα – καλοκαίρι, σχεδόν στο ίδιο μέρος. Δεν έχ΄ πολύ υψόμετρο, 1027 υψόμετρο ήταν. Ανάλογα Μπουζάλες κι αυτά, εμείς ήμασταν χαμ΄μπλά.
Όταν πέθανε ο πατέρας του, η μάνα του δευτεροπαντρεύτηκε τον Κώστα Μπήλιο που είχε κι αυτός ένα παιδί, τον Γιάννο. Έκαναν και τρία κορίτσια μαζί κι έτσι έγιναν αδέρφια και μελαδέρφια σύνολο εφτά.
* Από τη στιγμή που ο Σαρακατσάνος γεννιόταν, ήταν αυτόματα ταξινομημένος και προορισμένος.
* Τα βουνά του Παρανεστίου φιλοξένησαν τον Τάσιο Γιαρίμη μέσα στη διευρημένη οικογένεια για την οκταετία 50 – 58.
* Στα χρόνια αυτά ανδρώθηκε, πήγε φαντάρος κι ετοιμάζονταν για τη ζωή.
* Μα οι εποχές άλλαζαν. Κι όχι μόνο. Ένας κοντακιανός, λιγοστός άνθρωπος, που δεν παίρνει το μάτι σου για τίποτα, ήταν μοιραίο ν΄ αλλάξει τη ζωή του αλλά και την πορεία της πολιτισμικής ροής στον τόπο μας.
Η ΜΕΤΕΞΕΛΙΞΗ
Κατεύκαμαν με πρώτα ιδώ…., καταστράφ΄καμαν το ΄63 … απ΄ τ…νερογκλάμπατζα.
Νερογκλάμπατζα τι σημαίνει ; Νεροκελεμπέκι !!!
Δηλαδή τι αρρώστια είναι αυτή ; Από πού προήλθε ;
Απ΄ τα βαρκά. Απ΄ τα τριφύλλια που βγαίνουν στα νερά !
Και μετά ;
΄Ύστερα πήραμαν λίγα γίδια μαλτέζ΄κα, σιγά-σιγά τα ΄φκειάσαμαν καμμιά κατοστή…
Αγροτικές καλλιέργειες ;
Και καπνά εβάλαμαν και τριφύλλια και τα πάντα … αγροτικές καλλιέργειες.
Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ
Με τη Χρύσω του Μπανιώτη απ΄ το Γλυκονέρι ένωσαν τις τύχες τους μπροστά σε Θεό και ανθρώπους και ζουν υποδειγματικά σαν οικογένεια στον Ίασμο απ΄ το 1958.
Απόκτησαν δύο κορίτσια κι ένα παιδί.
* Πρώτη είναι η Αγορίτσα, που είναι παντρεμένη με τον Γιώργο τον Κρυστάλλη απ΄ το Ερατεινό και μένουν στην Ξάνθη.
* Ύστερα έρχεται η Μαρία που την έχει ο Ζιουγρής ο Γιώργος και μένει στο Ορφάνι της Καβάλας.
* Και το γεροντοπαίδι, ο Κώστας, παντρεύτηκε με τη Βάσω Ζάρα. Ο γιός ακολουθώντας τα χνάρια του πατέρα, συμμετέχει ως κιθαρίστας στην κομπανία.
Από μικρός όπου άκουγα τραγούδι, πήγαινα και έβανα αφτί να ιδώ πως τραγ΄δάν, τι λεν,
Και με την πρώτ΄ φορά που άκουγα ένα τραγούδ΄, δεν το ΄γραφα πουθενά
Και την άλλη ώρα το τραγουδούσα ακριβώς όπως ήταν.
Η γραμμόφωνο ήταν αυτό, η γερόντοι τραγούδαγαν κι έλεγαν τραγούδια παλιακά,
όπως τα΄ λεγαν οι γερόντοι, κάθομαν και τραγούδαγα εγω.
ΤΟ ΓΡΑΜΜΟΦΩΝΟ
Εγώ για πρώτ΄ φουρά το γραμμόφωνο του είδα το τριάντα … το 38 πρέπει να ΄ταν.
Και τότε άκουσα τον Παπασιδέρη κι έβαλα στο μυαλό μ΄, λέω εγώ θα τραγ΄δήσω όπως τραγουδάει αυτός !
Και τραγουδούσα τ΄ Παπασιδέρ΄ τα τραγούδια - όπως τα ΄λεγε ακριβώς ο Παπασιδέρης τα τραγούδαγα…
Ήταν διαφορετικό το γραμμοφωνίσιο τραγούδι ;
Πιό συγχρονισμένο, πιό γρήγορο, πολύ διαφορετικό. Εμείς είχαμαν το έχ μωρέ, είχαμε το σταυρωτό, είχαμε στα τρία…
ΑΠ΄ ΤΟ ΚΑΛΥΒΙ …. ΣΤΟ ΜΙΚΡΟΦΩΝΟ
Κομπανία πότε είδες για πρώτη φορά ;
Συνάντ΄σα το ΄56 πρώτ΄ φουρά, στο Παρανέστι. Εκεί πρωτουείδα μουσικοί. Γύφτοι. Ένα ούτι, ένα βιολί κι ένα κλαρίνο. Σε σαρακατσάν΄κο γάμο. Και τραγούδ΄σα εγώ.. κι έβγαλαμαν το γάμο πέρα.
Φλοερούλα έπαιζα από μικρό παιδάκι, καλαμένια, μαναχός μ΄ τ΄ς έφκειανα.
Κοντά το κοπάδ΄ … κι εκεί μάθαινα και τα γραμματάκια, εκεί μάθαινα και τη φλογέρα, εκεί μάθαινα και τα τραγούδια, … όλα !
Πρώτη προσπάθεια έκανα το εξήντα … 61.
Είχα δυό γυφτάκια απ΄ την Καλλίστη. Ένας επαιζε το ούτ΄, ένας βιολί κι εγώ έπαιζα κλαρίνο και τραγούδαγα.
Δεν είχα σκοπό να γίνω κλαριντζής. Επειδή δεν υπήρχε άλλος, αναγκάσ΄κα πήρα κλαρίνο κι έπαιζα και τραγούδαγα. Μέχρι που βγήκε ύστερα κλαρίνο, βρήκα άλλον.
Η ΟΡΓΑΝΩΣΗ
Η πρώτη προσπάθεια μετεξελίχτηκε σε οργανωμένο μουσικό σχήμα, το 1963 και είχε τόση ανταπόκριση, ώστε γίνονταν γάμοι η αρραβώνες και καθημερινές μέρες! Η εβδομαδιαία εκπομπή στον Ρ/Σ Κομοτηνής ήταν φυσικό επακόλουθο.
Συμμετείχαν :
* Τάσος Γιαρίμης : κλαρίνο και τραγούδι
* Στέργιος Τσιλιγγίρης : ακορντεόν και τραγούδι
* Καρακατσούλης η Καράμπελας : λαούτο
* Κώστας Xαλκιάς : βιολί
ΟΛΟ ΣΑΡΑΚΑΤΣΑΝΑΙΟΙ
Από τις αρχές του ΄70 και για δεκαεφτά χρόνια ο Σπύρος Γιαννιός έπαιζε κλαρίνο στην κομπανία.
Λίγο αργότερα ο Κώστας Καραίσκος αντικατέστησε τον Χαλκιά στο βιολί.
Η ακραιφνώς σαρακατσάνικη κομπανία του Γιαρίμη πολύ σύντομα ξεπέρασε τα γεωγραφικά της όρια και έγινε γνωστή και περιζήτητη σε όλη το Βόρεια Ελλάδα.
Ωσπου …
ΤΟ ΠΕΤΑΓΜΑ
Το 1974 η κομπανία κλήθηκε να συνοδέψει το Χορευτικό Συγκρότημα του Συλλόγου Σαρακατσαναίων Σερρών, που στο μεταξύ είχε ιδρυθεί, σε κάποιες εμφανίσεις του.
Στο Σύλλογο των Σερρών, προήδρευε τότε ο αθεόφοβος Βασίλης Τσιαούσης, ο οποίος είναι άλλο να στα λεν΄ κι άλλο να τον ξέρεις. Οπλισμένος με σαρακατσάνικη πονηριά, εκνευριστική υπομονή αλλά και τη δύναμη και την ορμή του νεοφώτιστου, κατάφερνε ό,τι δεν μπορούσε κανένας άλλος !
Έτσι έπεισε τον Γιαρίμη να συνοδέψει το Χορευτικό στα Φεστιβάλ της Λευκάδας και των Χανίων.
Οι εμφανίσεις ήταν τόσο εντυπωσιακές που προκάλεσαν το ενδιαφέρον της Δώρας Στράτου με αποτέλεσμα, εκείνο το καλοκαίρι του ΄74 να δώσουν μία σειρά παραστάσεων στο θέατρο Φιλοπάππου.
ΕΚΕΙ ΣΤΗ ΔΩΡΑ ΣΤΡΑΤΟΥ
Κάθε βράδ΄ δυόμισ΄ - τρείς χιλιάδες άτομα στο θέατρο. Πολύ πράμα !
Κι εκεί … μου ΄παν πολλοί : Γιατί δε γυρνάς ένα δίσκο ; Να ΄χουμι ν΄ ακούμι !
Πήγαμαν σ΄ν ετιρία τ΄ Μιούζικμποξ τότι, λέει, ό,τι ώρα θέλιτι ..
Και τότε πήγαμι κι εγραψάμι. Κατευθείαν πήγαμι κι εγραψάμι.
Είχι μεγάλ΄ επιτυχία, είχι, άλλο πράμα !
Η ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ
Μετά από δύο χρόνια, έγινε ο δεύτερος δίσκος.
Κι ύστερα κι άλλος, κι άλλος, σύνολο τέσσερις μεγάλοι L.P.
Και τέσσερις κασέτες εταιρείας. Επίσημες σφραγισμένες.
Εκτός από συμμετοχές σε άλλες εγγραφές, Π.Ο.Σ.Σ. κ.λ.π.. Ραδιόφωνο, Τηλεόραση, τα πάντα.
Με τη δικιά του κομπανία αλλά και με μεγάλους καλλιτέχνες, τον Κόρο, τον Πίτσο, τον Μπαλτζή …
ΣΕ ΠΡΩΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ
Είναι ίσως τρία πράγματα που δεν μπορεί ν΄ αγοράσει κάποιος : Μπόι, Κυμπαρλίκι και Χρόνο.
Δεν ξέρω αν του Γιαρίμη ΄λειψε στη ζωή του κάτι απ΄αυτά.
Τον άκουγα από μικρός και μ΄άρεζε. Τον ζήλευα κιόλας λίγο, μπορώ να πω, για τις πρωτιές του. Ως μουσικός τον εκτιμούσα για τη σοβαρότητα, το πάθος του για τη δουλειά, για το ανεξήγητα άριστο ερμηνευτικό του αποτέλεσμα.
Στο τέλος αυτής της παρουσίασης, πρέπει να πω ότι τον αγαπώ και τον σέβομαι ακόμα περισσότερο, όχι μόνο σαν άνθρωπο, αλλά σαν μουσικό για ένα του βασικό προσόν : την ποιότητα της αισθητικής του. Ποτέ δεν είπε σκάρτο πράμα.
Σαν καθηγητής θα ευχόμουν : Μακάρι να είχαμε κι άλλους τέτοιους αγράμματους !
Βασίλης Σερμπέζης
Το αφιέρωμα στον Τάσο Γιαρίμη επιμελήθηκαν ο Βασίλης Σερμπέζης και ο Γιάννης Πιστόλας. Η παρουσίαση έγινε στην Αλεξανδρούπολη στις 2 Δεκεμβρίου 2001 και συνδιοργανώθηκε από την Σύλλογο Σαρακατσαναίων Ν. Έβρου, τον Δήμο Αλεξανδρουπόλεως και τη Νομαρχία Έβρου.
ΠΟΡΤΡΑΙΤΑ ΣΑΡΑΚΑΤΣΑΝΩΝ
ΚΑΛΩΣΗΡΘΗΤΑΝ
Η ιστοσελίδα αυτή παρουσιάζει αφηγήσεις και θέματα σχετικά με την ιστορία και παράδοση των Σαρακατσαναίων.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΡΧΕΙΟΥ
* ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΣΤΑ ΚΟΝΑΚΙΑ
* ΤΟ ΣΦΑΞΙΜΟ ΤΟΥ ΓΟΥΡΟΥΝΙΟΥ
* ΜΙΑ ΑΝΤΙΦΑΣΗ ΣΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ
* ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΚΑΙ Ο ΧΟΡΟΣ
* ΟΙ ΔΑΣΚΑΛΟΙ ΤΩΝ ΤΣΕΛΙΓΚΑΤΩΝ
* Η ΤΖΙΟΜΠΑΝΙΑ ΚΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΗΣ
* ΝΟΜΑΔΙΣΜΟΣ KAI ΚΟΝΑΚΙΑ
* ΓΙΟΡΤΕΣ ΤΟΥ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟΥ
* ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΚΑΙ ΝΕΟΙ
* ΟΙ ΣΑΡ. ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ '21
* ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟ ΣΛΗΒΕΝ
* Η ΒΑΒΑ ΤΟΥ ΓΡΗΓΟΡΗ
* Η ΚΛΙΤΣΑ ΤΟΥ Γ. ΖΑΡΑΛΗ
* ΗΧΩ ΤΩΝ ΣΑΡΑΚΑΤΣΑΝΑΙΩΝ
* ΣΑΡΑΚΑΤΣΙΑΝΟΙ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ
* ΓΙΟΡΤΕΣ ΔΩΔΕΚΑΗΜΕΡΟΥ
* Ο ΤΟΠΟΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ
* ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ
* ΤA ΑΡΧΕΙA ΤΗΣ Α.ΧΑΤΖΗΜΙΧΑΛΗ
* Ο ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΣΑΡ.
ΣΑΡΑΚΑΤΣΑΝΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ
* ΤΑ ΤΣΕΛΙΓΚΑΤΑ ΤΟΥ ΒΕΡΜΙΟΥ
* ΟΙ ΣΑΡΑΚΑΤΣΑΝΟΙ (C.Hoeg)
* ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΩΝ ΠΕΥΚΩΝ
* ΣΑΡΑΚΑΤΣΙΑΝΙΚΗ ΛΑΛΙΑ
* Η ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΣΑΡ/ΝΑΙΩΝ
* ΖΩΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΩΝ ΣΑΡ.
* Η ΠΕΝΑ ΚΑΙ Η ΓΚΛΙΤΣΑ
* Η ΣΑΡΑΚΑΤΣΑΝΑ
* ΛΕΥΚΩΜΑ ΣΑΡΑΚΑΤΣΑΝΩΝ
* ΣΤΑ ΒΟΥΝΑ ΚΑΙ ΤΑ ΧΕΙΜΑΔΙΑ
* ΜΝΗΜΗ ΚΑΤΣΑΝΤΩΝΗ
* ΝΟΜΑΔΕΣ ΣΑΡΑΚΑΤΣΙΑΝΑΙΟΙ
* ΣΑΡΑΚΑΤΣΑΝΟΙ ΟΜΟΓΕΝΕΙΣ
* ΟΙ ΣΤΑΥΡΑΕΤΟΙ ΤΗΣ ΠΙΝΔΟΥ
* ΟΣΑ ΕΙΠΑΝ ΤΑ Σ. ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ
* ΠΡΑΚΤΙΚΑ 1ου ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ
* ΣΑΡΑΚ. ΚΛΕΦΤΑΡΜΑΤΟΛΟΙ
* Η ΣΑΡΑΚ. ΠΟΔΙΑ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ
* ΣΑΡΑΚΑΤΣΑΝΑ ΚΑΙ ΑΘΗΝΑΙΕΣ
* Η ΛΑΛΙΑ ΤΩΝ ΣΑΡΑΚΑΤΣΑΝΩΝ
* ΣΑΡΑΚΑΤΣΑΝΙΚΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ
* ΣΑΡΑΚΑΤΣΑΝΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ
* ΣΑΡΑΚΑΤΣΑΝΟΙ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣ
* ΣΑΡΑΚΑΤΣΑΝΟΙ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ
* ΣΑΡΑΚΑΤΣΑΝΟΙ (Γ.Καββαδίας)
* ΣΑΡΑΚΑΤΣΑΝΟΙ (Χατζημιχάλη)
* ΣΤΕΓΗ ΑΠΟ ΟΥΡΑΝΟ
* ΣΥΡΡΑΚΟ ΚΑΙ ΣΑΚΑΡΕΤΣΙ
* ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ-ΧΟΡΟΙ-ΕΘΙΜΑ
* Your Text
ΝΟΜΑΔΙΣΜΟΣ KAI ΚΟΝΑΚΙΑ
Δύο έννοιες αλληλένδετες στη ζωή των Σαρακατσαναίων
της Βασιλικής Ζαγναφέρη
«Νομάδες από πανάρχαια μήτρα κτηνοτρόφων, τσελιγκάδες, τσοπάνοι, προβαταραίοι, χωρίς τη δική τους γη και μόνιμη κατοικία, περπατάρηδες και κόσμος από λόγγα… αυτοί είναι, σύμφωνα με την Αγγελική Χατζημιχάλη, οι Σαρακατσαναίοι. Υποταγμένοι από το επάγγελμά τους στο κλίμα, στη φύση και στις αντιθέσεις της που προκαλούν το νομαδισμό, ζούνε στους κάμπους το χειμώνα και ανεβαίνουν στα βουνά το καλοκαίρι. Κάνουν πάντα την ίδια ζωή χάρις στα κοπάδια τους, τη μοναδική τους περιουσία. Σε αυτά χρωστάνε την ύπαρξή τους και ζουν αποκλειστικά από τα προϊόντα των κοπαδιών τους.»
●●●
«Στράτα», «Βουνά», «Χειμαδιά»: τρεις λέξεις που μέσα τους κλείνουν ολόκληρη τη ζωή των Σαρακατσαναίων, αναφέρει, χαρακτηριστικά, ο Ευριπίδης Μακρής. Οι Σαρακατσάνοι, ως αυτόχθων νομαδικός λαός, απ’ τα πανάρχαια ακόμη χρόνια, μετακινούνταν συνεχώς μεταξύ βουνών και πεδιάδων. Αυτές, οι εποχικές μετακινήσεις τους βρίσκονταν σε άμεση συνάρτηση κι επιβάλλονταν, κατά κάποιο τρόπο, αφενός μεν, απ’ την τεχνική της κτηνοτροφίας, κι αφετέρου δε, απ’ τις ανάγκες των κοπαδιών τους.
Πατρίδα, λοιπόν, των Σαρακατσαναίων θεωρούνταν, αναμφισβήτητα, τα βουνά, μιας και αποτελούσαν γι’ αυτούς το σταθερό σημείο των μετακινήσεών τους, τα μέρη του «ξεκαλοκαιριού» τους. Έτσι, κάθε καλοκαίρι επιφορτίζονταν με την κατασκευή, στο ίδιο, συνήθως, βουνό ή περιοχή, των «κονακιών» τους. Αυτά, περιλάμβαναν τα καλύβια, τα οποία χρησιμοποιούσαν για την κατοικία τους, τα μαντριά και κάθε άλλη, απαραίτητη για τις εργασίες τους, κατασκευή. Αντιθέτως, τον χειμώνα επέλεγαν, για την εγκατάστασή τους, οποιαδήποτε πεδινή τοποθεσία τους προσέφερε καλύτερα βοσκοτόπια και, γενικά, ομαλότερες και ηπιότερες συνθήκες διαβίωσης.
●●●
Η βάση της οργάνωσης της κοινωνικής ζωής των Σαρακατσαναίων, ήταν το «Τσελιγκάτο», το οποίο χαρακτηρίζεται ως ένα είδος παραγωγικού συνεταιρισμού, μία μικρή κοινωνία, αποτελούμενη από, περίπου, 20-50 οικογένειες. Το κάθε τσελιγκάτο εξασφάλιζε και προωθούσε τη συνεργασία κι αλληλεγγύη μεταξύ των μελών του. Ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του, ήταν η οικονομική και κοινωνική αυτάρκεια, η ανεξαρτησία κι η ελευθερία του, ενώ η κτηνοτροφία κι η τυροκομία αποτελούσαν τη βασική πηγή των εσόδων του.
Αρχηγός του τσελιγκάτου, ήταν ο τσέλιγκας ή αρχιτσέλιγκας. Αυτός κατείχε, μέσα σ’ αυτό, τον κυρίαρχο ρόλο, διασφαλίζοντας την ομαλή κοινωνικο – οικονομική λειτουργία όλης της κοινότητας. Επιπλέον, αναλάμβανε την οικονομική διαχείριση των κοπαδιών των οικογενειών, διεκπεραίωνε όλες τις εμπορικές και διοικητικές επαφές τους με την περιβάλλουσα κοινωνία, αποφάσιζε για τον τόπο της εγκατάστασης του κονακιού κτλ.
Περνώντας, τώρα, επιγραμματικά στην περιγραφή της κατασκευής του κονακιού, είναι αξιοσημείωτη τόσο η ακρίβεια των μετρήσεων όσο κι η σχολαστικότητα, με την οποία πραγματοποιούνταν τα επιμέρους τμήματα του κονακιού. Έτσι, αναφέρεται ότι για να επιτύχουν το ακριβές σχήμα του κύκλου, έστηναν έναν πάσσαλο στο κέντρο της περίκεντρης καλύβας και μ’ ένα σχοινί το οποίο περιέστρεφαν, γύρω απ’ αυτόν, χάραζαν την περιφέρεια του κύκλου, κάνοντας τρύπες, σε ίσες μεταξύ τους αποστάσεις, τοποθετώντας μέσα σ’ αυτές τα κλαριά, δηλαδή τα κάθετα στοιχεία μήκους 2,5 – 3 μ., που θα χρησίμευαν για το στερέωμα του κονακιού. Όσον αφορά τη διάμετρο της κυκλικής βάσης, αυτή άγγιζε συνήθως τα 6μ., ενώ υπολογιζόταν, πρακτικά, με τα πόδια (περίπου 20 πόδια). Στο επόμενο στάδιο της όλης κατασκευής, περιέπλεκαν στα κάθετα κλαριά βέργες, τα λεγόμενα «λούρα», με αποτέλεσμα να σχηματίζονται ομόκεντροι κύκλοι, ως προς την περιφέρεια της καλύβας, σε ύψος περίπου 2 μ. Κατόπιν, κατασκεύαζαν τη στέγη, δηλαδή την «κατσούλα».
ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΕΤΑΙ ΣΤΟ ΚΟΝΑΚΙ ΤΗΣ Β. ΖΑΓΝΑΦΕΡΗ
0 σχόλια
Παλαιότερες αναρτήσεις Αρχική σελίδα
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)
ΤΑ ΠΟΡΤΡΑΙΤΑ
ΕΙΠΑΝ ....
Το 1958 σταματήσαμε το απάν’ – κατ’. Ήταν η τελευταία χρονιά που ζήσαμε σαν Σαρακατσιάνοι.
Μήτρος Λέφας
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΣΑΣ
Η ιστοσελίδα αυτή παρουσιάζει αφηγήσεις και θέματα σχετικά με την ιστορία και παράδοση των Σαρακατσαναίων.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΡΧΕΙΟΥ
* ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΣΤΑ ΚΟΝΑΚΙΑ
* ΤΟ ΣΦΑΞΙΜΟ ΤΟΥ ΓΟΥΡΟΥΝΙΟΥ
* ΜΙΑ ΑΝΤΙΦΑΣΗ ΣΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ
* ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΚΑΙ Ο ΧΟΡΟΣ
* ΟΙ ΔΑΣΚΑΛΟΙ ΤΩΝ ΤΣΕΛΙΓΚΑΤΩΝ
* Η ΤΖΙΟΜΠΑΝΙΑ ΚΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΗΣ
* ΝΟΜΑΔΙΣΜΟΣ KAI ΚΟΝΑΚΙΑ
* ΓΙΟΡΤΕΣ ΤΟΥ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟΥ
* ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΚΑΙ ΝΕΟΙ
* ΟΙ ΣΑΡ. ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ '21
* ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟ ΣΛΗΒΕΝ
* Η ΒΑΒΑ ΤΟΥ ΓΡΗΓΟΡΗ
* Η ΚΛΙΤΣΑ ΤΟΥ Γ. ΖΑΡΑΛΗ
* ΗΧΩ ΤΩΝ ΣΑΡΑΚΑΤΣΑΝΑΙΩΝ
* ΣΑΡΑΚΑΤΣΙΑΝΟΙ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ
* ΓΙΟΡΤΕΣ ΔΩΔΕΚΑΗΜΕΡΟΥ
* Ο ΤΟΠΟΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ
* ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ
* ΤA ΑΡΧΕΙA ΤΗΣ Α.ΧΑΤΖΗΜΙΧΑΛΗ
* Ο ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΣΑΡ.
ΣΑΡΑΚΑΤΣΑΝΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ
* ΤΑ ΤΣΕΛΙΓΚΑΤΑ ΤΟΥ ΒΕΡΜΙΟΥ
* ΟΙ ΣΑΡΑΚΑΤΣΑΝΟΙ (C.Hoeg)
* ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΩΝ ΠΕΥΚΩΝ
* ΣΑΡΑΚΑΤΣΙΑΝΙΚΗ ΛΑΛΙΑ
* Η ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΣΑΡ/ΝΑΙΩΝ
* ΖΩΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΩΝ ΣΑΡ.
* Η ΠΕΝΑ ΚΑΙ Η ΓΚΛΙΤΣΑ
* Η ΣΑΡΑΚΑΤΣΑΝΑ
* ΛΕΥΚΩΜΑ ΣΑΡΑΚΑΤΣΑΝΩΝ
* ΣΤΑ ΒΟΥΝΑ ΚΑΙ ΤΑ ΧΕΙΜΑΔΙΑ
* ΜΝΗΜΗ ΚΑΤΣΑΝΤΩΝΗ
* ΝΟΜΑΔΕΣ ΣΑΡΑΚΑΤΣΙΑΝΑΙΟΙ
* ΣΑΡΑΚΑΤΣΑΝΟΙ ΟΜΟΓΕΝΕΙΣ
* ΟΙ ΣΤΑΥΡΑΕΤΟΙ ΤΗΣ ΠΙΝΔΟΥ
* ΟΣΑ ΕΙΠΑΝ ΤΑ Σ. ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ
* ΠΡΑΚΤΙΚΑ 1ου ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ
* ΣΑΡΑΚ. ΚΛΕΦΤΑΡΜΑΤΟΛΟΙ
* Η ΣΑΡΑΚ. ΠΟΔΙΑ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ
* ΣΑΡΑΚΑΤΣΑΝΑ ΚΑΙ ΑΘΗΝΑΙΕΣ
* Η ΛΑΛΙΑ ΤΩΝ ΣΑΡΑΚΑΤΣΑΝΩΝ
* ΣΑΡΑΚΑΤΣΑΝΙΚΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ
* ΣΑΡΑΚΑΤΣΑΝΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ
* ΣΑΡΑΚΑΤΣΑΝΟΙ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣ
* ΣΑΡΑΚΑΤΣΑΝΟΙ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ
* ΣΑΡΑΚΑΤΣΑΝΟΙ (Γ.Καββαδίας)
* ΣΑΡΑΚΑΤΣΑΝΟΙ (Χατζημιχάλη)
* ΣΤΕΓΗ ΑΠΟ ΟΥΡΑΝΟ
* ΣΥΡΡΑΚΟ ΚΑΙ ΣΑΚΑΡΕΤΣΙ
* ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ-ΧΟΡΟΙ-ΕΘΙΜΑ
* Your Text
ΝΟΜΑΔΙΣΜΟΣ KAI ΚΟΝΑΚΙΑ
Δύο έννοιες αλληλένδετες στη ζωή των Σαρακατσαναίων
της Βασιλικής Ζαγναφέρη
«Νομάδες από πανάρχαια μήτρα κτηνοτρόφων, τσελιγκάδες, τσοπάνοι, προβαταραίοι, χωρίς τη δική τους γη και μόνιμη κατοικία, περπατάρηδες και κόσμος από λόγγα… αυτοί είναι, σύμφωνα με την Αγγελική Χατζημιχάλη, οι Σαρακατσαναίοι. Υποταγμένοι από το επάγγελμά τους στο κλίμα, στη φύση και στις αντιθέσεις της που προκαλούν το νομαδισμό, ζούνε στους κάμπους το χειμώνα και ανεβαίνουν στα βουνά το καλοκαίρι. Κάνουν πάντα την ίδια ζωή χάρις στα κοπάδια τους, τη μοναδική τους περιουσία. Σε αυτά χρωστάνε την ύπαρξή τους και ζουν αποκλειστικά από τα προϊόντα των κοπαδιών τους.»
●●●
«Στράτα», «Βουνά», «Χειμαδιά»: τρεις λέξεις που μέσα τους κλείνουν ολόκληρη τη ζωή των Σαρακατσαναίων, αναφέρει, χαρακτηριστικά, ο Ευριπίδης Μακρής. Οι Σαρακατσάνοι, ως αυτόχθων νομαδικός λαός, απ’ τα πανάρχαια ακόμη χρόνια, μετακινούνταν συνεχώς μεταξύ βουνών και πεδιάδων. Αυτές, οι εποχικές μετακινήσεις τους βρίσκονταν σε άμεση συνάρτηση κι επιβάλλονταν, κατά κάποιο τρόπο, αφενός μεν, απ’ την τεχνική της κτηνοτροφίας, κι αφετέρου δε, απ’ τις ανάγκες των κοπαδιών τους.
Πατρίδα, λοιπόν, των Σαρακατσαναίων θεωρούνταν, αναμφισβήτητα, τα βουνά, μιας και αποτελούσαν γι’ αυτούς το σταθερό σημείο των μετακινήσεών τους, τα μέρη του «ξεκαλοκαιριού» τους. Έτσι, κάθε καλοκαίρι επιφορτίζονταν με την κατασκευή, στο ίδιο, συνήθως, βουνό ή περιοχή, των «κονακιών» τους. Αυτά, περιλάμβαναν τα καλύβια, τα οποία χρησιμοποιούσαν για την κατοικία τους, τα μαντριά και κάθε άλλη, απαραίτητη για τις εργασίες τους, κατασκευή. Αντιθέτως, τον χειμώνα επέλεγαν, για την εγκατάστασή τους, οποιαδήποτε πεδινή τοποθεσία τους προσέφερε καλύτερα βοσκοτόπια και, γενικά, ομαλότερες και ηπιότερες συνθήκες διαβίωσης.
●●●
Η βάση της οργάνωσης της κοινωνικής ζωής των Σαρακατσαναίων, ήταν το «Τσελιγκάτο», το οποίο χαρακτηρίζεται ως ένα είδος παραγωγικού συνεταιρισμού, μία μικρή κοινωνία, αποτελούμενη από, περίπου, 20-50 οικογένειες. Το κάθε τσελιγκάτο εξασφάλιζε και προωθούσε τη συνεργασία κι αλληλεγγύη μεταξύ των μελών του. Ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του, ήταν η οικονομική και κοινωνική αυτάρκεια, η ανεξαρτησία κι η ελευθερία του, ενώ η κτηνοτροφία κι η τυροκομία αποτελούσαν τη βασική πηγή των εσόδων του.
Αρχηγός του τσελιγκάτου, ήταν ο τσέλιγκας ή αρχιτσέλιγκας. Αυτός κατείχε, μέσα σ’ αυτό, τον κυρίαρχο ρόλο, διασφαλίζοντας την ομαλή κοινωνικο – οικονομική λειτουργία όλης της κοινότητας. Επιπλέον, αναλάμβανε την οικονομική διαχείριση των κοπαδιών των οικογενειών, διεκπεραίωνε όλες τις εμπορικές και διοικητικές επαφές τους με την περιβάλλουσα κοινωνία, αποφάσιζε για τον τόπο της εγκατάστασης του κονακιού κτλ.
Περνώντας, τώρα, επιγραμματικά στην περιγραφή της κατασκευής του κονακιού, είναι αξιοσημείωτη τόσο η ακρίβεια των μετρήσεων όσο κι η σχολαστικότητα, με την οποία πραγματοποιούνταν τα επιμέρους τμήματα του κονακιού. Έτσι, αναφέρεται ότι για να επιτύχουν το ακριβές σχήμα του κύκλου, έστηναν έναν πάσσαλο στο κέντρο της περίκεντρης καλύβας και μ’ ένα σχοινί το οποίο περιέστρεφαν, γύρω απ’ αυτόν, χάραζαν την περιφέρεια του κύκλου, κάνοντας τρύπες, σε ίσες μεταξύ τους αποστάσεις, τοποθετώντας μέσα σ’ αυτές τα κλαριά, δηλαδή τα κάθετα στοιχεία μήκους 2,5 – 3 μ., που θα χρησίμευαν για το στερέωμα του κονακιού. Όσον αφορά τη διάμετρο της κυκλικής βάσης, αυτή άγγιζε συνήθως τα 6μ., ενώ υπολογιζόταν, πρακτικά, με τα πόδια (περίπου 20 πόδια). Στο επόμενο στάδιο της όλης κατασκευής, περιέπλεκαν στα κάθετα κλαριά βέργες, τα λεγόμενα «λούρα», με αποτέλεσμα να σχηματίζονται ομόκεντροι κύκλοι, ως προς την περιφέρεια της καλύβας, σε ύψος περίπου 2 μ. Κατόπιν, κατασκεύαζαν τη στέγη, δηλαδή την «κατσούλα».
ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΕΤΑΙ ΣΤΟ ΚΟΝΑΚΙ ΤΗΣ Β. ΖΑΓΝΑΦΕΡΗ
0 σχόλια
Παλαιότερες αναρτήσεις Αρχική σελίδα
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)
ΤΑ ΠΟΡΤΡΑΙΤΑ
ΕΙΠΑΝ ....
Το 1958 σταματήσαμε το απάν’ – κατ’. Ήταν η τελευταία χρονιά που ζήσαμε σαν Σαρακατσιάνοι.
Μήτρος Λέφας
ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΣΑΣ
Κυριακή 11 Απριλίου 2010
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΠΟΜΑΚΩΝ
Ιστορία των Πομάκων
Στην οροσειρά της Ροδόπης τόσο από την Βουλγαρική πλευρά όσο και από την ελληνική, ζει από την αρχαιότητα μια ιδιόμορφη και παρεξηγημένη φυλή, οι Πομάκοι. Οι Πομάκοι, κατοικούν στη Θράκη στον ορεινό όγκο της Ροδόπης εδώ και χιλιάδες χρόνια. Η οροσειρά Ροδόπη βρίσκεται στο μεγαλύτερο μέρος της μέσα στη Βουλγαρία και οι περισσότεροι Πομάκοι ζουν εκεί ενώ η πλειοψηφία τους στην Ελλάδα βρίσκεται στο νομό Ξάνθης. Ο πληθυσμός των Πομάκων υπολογίζεται γύρω στις 350.000 από αυτούς όμως μόνο οι 36.000 (απογραφή 1991) κατοικούν στην Ελλάδα (23.000 στο νομό Ξάνθης, 11.000 στο νομό Ροδόπης, 2.000 στο νομό Έβρου). Οι υπόλοιποι βρίσκονται στη Βουλγαρία.
Οι Βούλγαροι, στηριζόμενοι βασικά στο γλωσσικό τους ιδίωμα, τους διεκδικούν σαν Βούλγαρους, ενώ οι Τούρκοι, στηριζόμενοι στο γεγονός ότι είναι μουσουλμάνοι, τους θεωρούν Τούρκους. Κατά τους Ρουμάνους, οι Πομάκοι είναι απομεινάρι αρχαίου θρακικού φύλου το οποίο διαδοχικά εκρωμαΐστηκε, εκσλαβίστηκε και εξισλαμίστηκε.
Η συνεχής και επίμονη πλύση εγκεφάλου, που τους γίνεται άλλοτε από την Βουλγαρία και άλλοτε από την Τουρκία, συνοδευόμενη από την μόνιμη αδιαφορία της Ελλάδας έχει συντελέσει, ώστε αυτοί οι άνθρωποι να έχουν χάσει τις εθνικές τους ρίζες και να πλέουν σ’ ένα πέλαγος χωρίς πυξίδα εθνικού προσανατολισμού.
Η προέλευση της λέξης «Πομάκος»
Πολλοί προσπάθησαν να ερμηνεύσουν ετυμολογικά τη λέξη «Πομάκοι» με επικρατέστερη άποψη αυτή των Βουλγάρων, σύμφωνα με την οποία η προέλευση της λέξης οφείλεται στο ρήμα pomagam που σημαίνει βοηθώ. Οι Βούλγαροι αποκαλούσαν τους Πομάκους «πομαγκάστ» δηλαδή βοηθούς, υποτελείς, βασανισμένους, δούλους, χωρίς δική τους ατομική και συλλογική οντότητα. Κατά μία ελληνική εκδοχή, προέρχεται από το αρχαιοελληνικό ιππομάχος. Ήταν αυτοί που απάρτιζαν το φοβερό ιππικό του Μ. Αλεξάνδρου. Κατά μία άλλη ελληνική ερμηνεία, η λέξη προέρχεται από το ελληνικό Πομάξ (πότης) εξαιτίας της παλιάς συνήθειας των Θρακών να πίνουν πολύ. Οι ίδιοι όμως οι Πομάκοι τη θεωρούν προσβλητική και υβριστική ονομασία και θέλουν να αυτοαποκαλούνται «Αχριάν», δηλαδή «Αγριάνες», όνομα αρχαίας θρακικής φυλής, που κατοικούσε στα άγονα κι ορεινά μέρη του όρους Σκόμιο και στη Βορειοδυτική Ροδόπη και που λέγονταν κι αλλιώς «Αγρίες», «Αγραίοι» κι «Αγριείς». Φημίζονταν σαν επιδέξιοι ακοντιστές. Συμπερασματικά μπορούμε να πούμε, σύμφωνα με τις έρευνες των εθνολόγων, ότι οι Πομάκοι είναι απόγονοι των αρχαίων Θρακών. Την άποψη, ότι δηλαδή οι Πομάκοι κατάγονται από την αρχαία ελληνική φυλή, παρουσίασαν και το 1946 στον ΟΗΕ και στους Αμερικανούς οι ίδιοι οι Πομάκοι (Ελλάδας και Βουλγαρίας) και ζήτησαν σαν Έλληνες να ενταχθούν με τους Έλληνες στην Ελλάδα.
Οι Πομάκοι είναι κατά την πλειοψηφία υψηλοί, ξανθοί, γαλανομάτηδες, δολιχοκέφαλοι, φιλοπρόοδοι, δεν έχουν μογγολικά χαρακτηριστικά και κατοικούν στα ορεινά της Θράκης της Δυτικής Θράκης. Επίσης, η εθνολογική έρευνα υποστηρίζει βασίμως, ότι οι σλαβόφωνοι Πομάκοι είναι απόγονοι, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, αυτόχθονος πληθυσμού. Εξάλλου, αιματολογική εξέταση σε 1.030 κατοίκους στα χωριά Εχίνος, Σάτραι, Ωραίον, Μελίβοια και Κοτύλη, δηλαδή το 1/20 του συνολικού πληθυσμού των Πομάκων 4, διαπιστώνει αιματολογική συγγένεια Πομάκων και Ελλήνων σε ποσοστό 50-70%. Αλλά και ξένοι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι οι Πομάκοι είναι εξισλαμισμένοι και εκσλαβισθέντες γλωσσικώς, απόγονοι ή τα τελευταία υπολείμματα των αρχαίων Θρακών και ότι έχουν φλέβα ελληνική.
Γραπτά μνημεία της γλώσσας των Πομάκων, όπως και της γλώσσας όλων των αρχαίων θρακικών φυλών δεν υπάρχουν. Είναι δηλαδή η γλώσσα ομιλούμενη, αλλά μη γραφόμενη. Όλοι γενικά οι Πομάκοι της ελληνικής ορεινής Ροδόπης μιλούν την πομακική γλώσσα, ένα γλωσσικό ιδίωμα σλαβικό, συγγενικό με τη βουλγαρική γλώσσα (χωρίς οι Πομάκοι να αισθάνονται Βούλγαροι ή Σλάβοι), που διασώζει όμως πολλές ελληνικές λέξεις, ίσως και πολλές θρακικές κι έχει ανάμεσα κι ορισμένες τουρκικές λέξεις, πράγμα που συμβαίνει σε όλες τις γλώσσες των Βαλκανίων, που ζυμώθηκαν αναγκαστικά με την τουρκική γλώσσα, μέσα σε τόσους αιώνες τουρκικής κατάκτησης. Παρατηρείται ότι η πομακική γλώσσα στην ανατολική περιοχή της Δυτικής Θράκης έχει επηρεασθεί από την τουρκική γλώσσα, ενώ αντίθετα στο δυτικό τμήμα της από τη βουλγαρική. Πάμπολλες είναι οι ελληνικές λέξεις – και μάλιστα οι αρχαιοπρεπείς, γεγονός που ενισχύει την άποψη για την αρχαία καταγωγή των Πομάκων και τη συγγένειά τους με τους Έλληνες.
Μέχρι και το τέλος του 20ού αιώνα, που η πομακική γλώσσα ήταν άγραφη, πολλοί άνθρωποι προσπαθούν να την καταγράψουν, με πρωτοπόρο τον Πομάκο Ριτβάν Καραχότζα.
Το 1996 εκδόθηκε από τις εκδόσεις «Αίγειρος» της Θεσσαλονίκης, με τη χορηγία και ηθική συμπαράσταση του Πρ. Εμφιετζόγλου, το τρίτομο έργο για την πομακική γλώσσα που εκπονήθηκε υπό την εποπτεία και την ενεργό συμμετοχή του δασκάλου Πέτρου Θεοχαρίδη. Το έργο περιλαμβάνει ελληνο-πομακικό και πομακο-ελληνικό λεξικό και γραμματική της πομακικής γλώσσας. Γράφτηκαν επίσης, γραμματικές, παραμύθια, εφημερίδες, τραγούδια.
Επισημαίνεται ότι οι ελληνικές λέξεις είναι ουσιαστικά και ρήματα, ώστε δεν μπορούν να θεωρηθούν απλά δάνεια, δεδομένης της θεμελιώδους σημασίας των ουσιαστικών και ρημάτων σε κάθε γλώσσα. Εξάλλου, μεταξύ Διδυμοτείχου και Ορτακιόι υπήρχαν αποκλειστικά ελληνόφωνοι Πομάκοι γνωστοί με την ονομασία Μάρηδες και Γραβανίτες. Ενδεικτικά παρατίθεται κατάλογος με λέξεις ελληνικών ρημάτων και ουσιαστικών: Ρήματα: αργάσβαμ = εργάζομαι, αρέσβαμ = αρέσκομαι, αρνήσβαμ = αρνούμαι, αφορίσβαμ = αφορίζω, βιάσαμ = βιάζομαι, βολιάσβαμ = εμβολιάζω, βουλώσβαμ = βουλώνω, ζαπεικάσουβαμ = απεικάζω, ζηλώσβιαμ = ζηλεύω, ζυβγκαρωσβαμ = ζευγαρώνω, ακτοικιάσβαμ = κατοικώ, κερντίσβαμ = κερδίζω, κινήσβαμ = κινώ, λειψούβαμ = λείπω, μαρτυρήσβαμ = μαρτυρώ, μοιάζαμ = μοιάζω, ορίσβαμ = ορίζω, πατάξαμ = πατάσσω, νταπαιντέψαμ = παιδεύω, νταπάψαμ = παύω, στοιβάσβαμ = στοιβάζωτυπώσβαμ = τυπώνω, φτάσβαμ = φθάνω κ.λ.π. Ουσιαστικά: αργκάτ = εργάτης, βλαστάρ = βλαστάρι, γκωνία = γωνία, ντρούμ = δρόμος, έντρο = αδρός, εγκρίστρα = άγκιστρο, κεραμή = κεραμίδι, κλωβία = κλουβί (κλωβός), κουμίν = κάμινος, κρομμύντ = κρομμύδι, παιντεψία = παίδευση, παίπελ = παιπάλη (δηλαδή σκόνη), παναγκύρ = πανηγύρι, παρασπούρ = παρασπόρι, πέλκα = πέλεκυς σκύφαλα = σκύβαλα, στόμνα = στάμνα, σύνορ = σύνορο, φυτάρια = φύτρο, χρομύλ = χειρόμυλος, χορό = χορός κ.λ.π. Από έρευνα του Κ. Μητσάκη, διαπιστώθηκε ότι στα Πομάκικα συναντούμε το γνωστό τραγούδι Γεφύρι της Άρτας. Τραγούδι ευρύτερα γνωστό, με ρίζες πολύ πριν από τη μάχη του Ματζικέρτ (1071), στην Ελλάδα. Οι Πομάκοι απομονωμένοι γεωγραφικά, κοινωνικά και πολιτιστικά, διατήρησαν την πιο αρχαία μορφή του τραγουδιού που συγγενεύει με την παραλλαγή της Καππαδοκίας, όπου αρχικά γεννήθηκε.
Ο εξισλαμισμός των Πομάκων
Από τους Κώδικες της Μητροπόλεως Φιλιππουπόλεως, προκύπτει ότι τα μέσα του 17ου αιώνα (το 1628 κατά τους Βούλγαρους, κατ?άλλους το 1636 – 1672) οι πρόκριτοι των πομάκων, για λόγους επιβίωσης αποφάσισαν ομαδικό εξισλαμισμό. Το γεγονός αυτό αποδέχονται και οι ιστορικοί, ο Τσέχος Κ. Jerecek και ο Βούλγαρος πρώην πρεσβευτής στην Ελλάδα (ελληνικής καταγωγής από την μητέρα του), πρόεδρος της βουλγαρικής βουλής Ν. Todorov. Ειδικότερα, κατά τον προαναφερθέντα Τσέχο ιστορικό, ο εξοπλισμός που άρχισε σταδιακά τον 16ο αιώνα επί Σελίμ Α (1512 -1520), ολοκληρώθηκε επί Μεχμέτ Δ (1641 – 1661).
Τότε οι πρόκριτοι των Πομάκων παρουσιάσθηκαν στις αρχές της Φιλιππουπόλεως και γνωστοποίησαν την απόφασή τους να προσχωρήσουν στο ισλάμ. Ο Τούρκος διοικητής φοβήθηκε το σκάνδαλο και τους παρέπεμψε στο Μητροπολίτη Φιλιππουπόλεως Γαβριήλ (1636 – 1672). Ο τελευταίος προσπάθησε να τους αποτρέψει, αλλά προσέκρουσε στην απόφασή τους να απαλλαγούν από την τουρκική καταπίεση και να εκδικηθούν για την παλαιά βουλγαρική καταδυνάστευσή τους. Κατά την παράδοση των Ελλήνων της Φιλιππουπόλεως, η περιτομή έγινε πανηγυρικά στο παλαιό τζαμί κοντά στο Διοικητήριο. Με την επιστροφή τους στη Ροδόπη εξισλαμίσθηκαν και οι ομόφυλοί τους.
Ο Μέγας Βεζίρης Μεχμέτ Κιοπρουλού κατεδάφισε 218 εκκλησίες και 336 παρεκκλήσια, των οποίων ερείπια ανευρίσκονται σήμερα στα πομακοχώρια. Μόνη η ύπαρξη των ερειπίων αυτών αποδεικνύει ότι οι Πομάκοι ήταν χριστιανοί. Κατά την βουλγαρική παράδοση, οι Τούρκοι, επί Μεχμέτ Κιοπουρλού, απείλησαν τους Πομάκους λέγοντας: ή γίνεσαι μουσουλμάνος ή σου παίρνω το κεφάλι. Το 1656 οι δυνάμεις του Μεχμέτ πασά εισέβαλαν στην περιοχή του Τσέπνι. Ο πασάς διέταξε να του φέρουν όλους τους προκρίτους. Τους κατηγόρησε ότι αντιστέκονταν και επαναστατούσαν. Γι αυτό είναι ανάγκη να σας σκοτώσω ή να δεχθείτε το ισλάμ τους είπε. Οι γενίτσαροι περίμεναν έτοιμοι με τα γυμνά τους γιαταγάνια να τους αποκεφαλίσουν. Έτσι, κατά την βουλγαρική παράδοση, εξισλαμίσθηκαν. Παρά τον εξισλαμισμό τους οι Πομάκοι διατήρησαν χριστιανικά έθιμα, μέχρι σήμερα, όπως το σταύρωμα του βρέφους στην κούνια του προτού κοιμηθεί, και της ζύμης αμέσως μετά το ζύμωμα. Το κύριο όνομα Ηλίας είναι διαδεδομένο μεταξύ των Πομάκων του Εχίνου και της Κοτύλης. Κατά τον Τσέχο ιστορικό και γλωσσολόγο του περασμένου αιώνα Λεοπόλδο Γκάιτλερ, ο Άγιος Δημήτριος είναι ο πιο αγαπητός από μηχανής θεός για όλες τις δύσκολες στιγμές. Επαινείται το χρυσό βιβλίο (Ευαγγέλιο), οι σταυροί, η στροφή προς τον χριστιανισμό και η ανέγερση εκκλησιών και μοναστηριών. Όλα αυτά τα εξυμνούν οι μωαμεθανοί Πομάκοι. Επίσης, μέχρι την απελευθέρωσή τους από τα ελληνικά στρατεύματα, πολλοί ήσαν οι κρυπτοχριστιανοί Πομάκοι.
Μνημονεύεται η περίπτωση του κρυπτοχριστιανού Πομάκου Γιουσούφ στο χωριό Κέχρος Ροδόπης που διατηρούσε σε μπαούλο τα ράσα και τις εικόνες του ιερέα παππού του. Σήμερα η Τουρκική προπαγάνδα τους εκβιάζει να προσλαμβάνουν Τουρκικά ονόματα. Οι συνοικισμοί στον Ωραίον Ξάνθης, Τεοτόκα (από το Θεοτόκος) και Σταματέσκο (από το Σταμάτιον), ή ο κεντρικός συνοικισμός στην κοινότητα Κέχρου Ροδόπης που λέγονταν Μαρικόζ (από το Καυδιά της Μαρίας Παναγίας όπου ανάβλυζε αγίασμα) αλλά και πρωτοχριστιανική πίττα με το νόμισμα, αποτελούν σημεία που μαρτυρούν το χριστιανικό παρελθόν των Πομάκων. Μεταξύ των Πομάκων διατηρείται ως παράδοση ότι τον εξισλαμισμό δεν τον δέχθηκαν νέες του χωριού Πάχνη, και μερικές από αυτές έπεσαν χορεύοντας σε παρακείμενο βάραθρο, πρόδρομοι των Σουλιωτισσών. Η μυστικιστική ισλαμική ζωή δεν ήκμασε στην περιοχή των Πομάκων, ούτε και στην ισλαμική τέχνη ρίζωσε. Η τελετουργική σχέση των Πομάκων με την θρησκεία τους είναι πρωτόγονη. Ίσως για το λόγο αυτό, η προσπάθεια των Βουλγάρων για βίαιο εκχριστιανισμό των Πομάκων το 1920 – 1930 είχε κάποια αποτελέσματα.
Οι προσπάθειες των Πομάκων να ενωθούν με την Ελλάδα
Στις αρχές του 1878, εν όψει του διεξαγόμενου Ρωσοτουρκικού πολέμου, ο υπόδουλος ελληνισμός της Θεσσαλίας, Μακεδονίας, Ηπείρου και Κρήτης οργάνωσε επαναστατικά κινήματα. Οι Πομάκοι, στην ορεινή περιοχή της Ροδόπης, οργάνωσαν και αυτοί επαναστατικό κίνημα κατά της Τουρκίας προσβλέποντας να μεταπέσουν στην ελληνική κυριαρχία παρά στη βουλγαρική. Άλλωστε ουδέποτε έτρεφαν φιλοβουλγαρικά αισθήματα. Απόδειξη περί τούτου αποτελεί το εγγονός ότι οι Πομάκοι συνέπραξαν με τους Τούρκους στην κατάπνιξη της βουλγαρικής επαναστάσεως του 1875.
Όταν διαπίστωσαν ότι ήταν ανέφικτη η μετάπτωσή τους στην ελληνική κυριαρχία και ότι αντιθέτως η περιοχή τους περιλαμβανόταν στη Μεγάλη Βουλγαρία της συνθήκης του Αγίου Στεφάνου, απέκλεισαν ενόπλως όλες τις διόδους της Ροδόπης και ίδρυσαν την Αυτόνομη Πομακική Δημοκρατία, η οποία περιελάμβανε 21 χωριά. Στην ενέργεια τους αυτή, οι Πομάκοι υποκινήθηκαν από Ούγγρους και Άγγλους αξιωματικούς που έφθασαν στην περιοχή των Πομάκων μέσω Καβάλας. Και τούτο, διότι τα συμφέροντα της Αυστροουγγαρίας και της Αγγλίας συνέπιπταν στην αποτροπή της επεκτάσεως προς νότο της Ρωσίας. Ανάχωμα στη ρωσική κάθοδο αποτελούσε η Αυτόνομη Πομακική Δημοκρατία.
Οι Πομάκοι της Δράμας, στης 7 Μαρτίου 1878, αδελφοποιήθηκαν (αρχαίο ελληνικό έθιμο) και αποφάσισαν να δράσουν. Εκφράσθηκαν με συμπάθεια προς τα ελληνικά επαναστατικά κινήματα της Ηπείρου, Θεσσαλίας και Μακεδονίας και δήλωσαν ότι προτιμώσι να τεθώσιν υπό το σκήπτρον του Βασιλέως των Ελλήνων και μείνωσιν ευχαρίστως εις τας εστίας των. Η Πομακική Δημοκρατία διατηρήθηκε μέχρι της προσαρτήσεως της Ανατολικής Ρουμελίας στη Βουλγαρία τον Σεπτέμβριο 1885. Σε προηγούμενο δημοσίευμα (Ακτίνες Φεβρ. 1995, σελ. 51), έγινε μνεία του διαβήματος των μουσουλμάνων βουλευτών (Πομάκων και Τουρκογενών) της Δυτ. Θράκης στη Βουλγαρική Βουλή το 1919, δια του οποίου εξέφραζαν την επιθυμία του μουσουλμανικού πληθυσμού να απαλλαγή από το βουλγαρικό ζυγό και γι?αυτό ζητούσαν τη Διασυμμαχική κατάληψη της Δυτ. Θράκης. Όπως μαρτυρείτε, ο Πομάκος δικηγόρος – δημοσιογράφος Μεχμέτ Τεφρίκ αφηγήθηκε στον Γάλλο δημοσιογράφο της εποχής εκείνης Λεών Σαβατζιάν (Leon Sauadzian) τα δεινά των Πομάκων υπό τη βουλγαρική κατοχή, που καταχωρήθηκαν στο βιβλίο του Εn Trace Occidentale.
Οι Πομάκοι, μαζί με τους άλλους μουσουλμάνους οδηγήθηκαν στο ανωτέρω διάβημα διότι ήθελαν να ενταχθούν στον ελληνικό χώρο και όπως ισχυρίζονταν στο υπόμνημα, της Δυτ. Θράκης είχαν πάντοτε φιλελεύθερες διαθέσεις απέναντι τους και ήσαν μέλη ενός έθνους που συμφωνούσαν μαζί του. Το αίτημα τους αυτό δεν ικανοποιήθηκε τότε πλήρως. Το επανέλαβαν και πάλι μετά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο, με αντιπροσώπους τους στη Διάσκεψη Ειρήνης στο Παρίσι το 1946. Τότε η Ελλάδα ενδιαφερόταν για λόγους ασφαλείας να διαρρυθμιστούν τα ελληνοβουλγαρικά σύνορα. Ο Τύπος και τα ραδιόφωνα της εποχής εκείνης στης ΗΠΑ προέβαλαν το γεγονός.
Ειδικότερα, ο διευθυντής του ραδιοφωνικού σταθμού της Ουάσιγκτον Albert Verner, έλεγε σε μια εκπομπή: Εν ακόμη πρόβλημα μειονότητας παρουσιάστηκε σήμερον εις Ουάσιγκτον εν τω προσώπω των Πομάκων, οι οποίοι είναι αρχαία ελληνική φυλή, ιστορούμενη από την προ του Μεγάλου Αλεξάνδρου εποχής. Οι Πομάκοι ποιούνται νύν έκκλησιν προς το Συμβούλιο Ασφαλείας (ΟΗΕ) και προς το Αμερικανικόν επί των Εξωτερικών Υπουργείον και ζητούν την διενέργεια δημοψηφίσματος, ίνα ελευθερωθούν εκ της Βουλγαρίας και απολαύσουν την ελευθερία την οποία απολαμβάνουν οι Πομάκοι της Ελλάδας. Ο τύπος επίσης έγραφε : Το παρελθόν Σάββατον εις το ξενοδοχείο Πενσυλβάνια έλαβε χώρα συνέντευξις προς τους αντιπροσώπους του Αμερικανικού και Ελληνικού τύπου εκ μέρους των κ.κ. Χάμδη Χουσείν Βέη, πρώην βουλευτού Ροδόπης, Χακή Σουλεϊμάν Βέη, αποτελούντων από την αντιπροσωπεία των Πομάκων Θράκης. Οι Πομάκοι εξέθεσαν προς τον τύπο τας απόψεις των και τα δίκαια των, ζητούντες την ένωσιν των με την Ελλάδα. Η προσπάθεια των Πομάκων δεν τελεσφόρησε διότι είχε προηγηθεί η διανομή της Ευρώπης μεταξύ των τριών μεγάλων δυνάμεων στη Γιάλτα, τον Φεβρουάριο του 1944.
Η στάση των Πομάκων κατά τη συνθήκη της Λωζάνης
Μετά την Μικρασιατική καταστροφή και την αναγκαστική εγκατάλειψη της Ανατολικής Θράκης, ακολούθησε η Συνθήκη της Λοζάνης της Ελβετίας το 1923. Σε μια κρίσιμη περίοδο των διαπραγματεύσεων τη άνοιξη του 1923, ο ταγματάρχης του τουρκικού στρατού Φουάτ Βέης, κατόπιν συνεννοήσεως με τη βουλγαρική κυβέρνηση, συγκρότησε τουρκοβουλγαρικό θρακικό κομιτάτο, με σκοπό τη δημιουργία αντιπερισπασμού στα νώτα του ελληνικού στρατού. Βάση των σχετικών επιχειρήσεων θα ήσαν οι Πομάκοι της Βουλγαρίας, που θα σχημάτιζαν συμμορίες και εισήρχοντο στη Δυτική Θράκη. Τα σχέδια του κομιτάτου ματαιώθηκαν, διότι οι Πομάκοι αρνήθηκαν να επιτεθούν κατά της Ελλάδας. Επίσης είναι βεβαιωμένο ότι είχε ασκηθεί πίεση της βουλγαρικής κυβερνήσεως προς τους Πομάκους. Επίσης, ο Φουάτ Βέης περιόδευσε πολλές φορές στα πομακοχώρια, συναντώντας την άρνηση των Πομάκων. Για τη στάση τους αυτή, πολλοί προύχοντες των Πομάκων δολοφονήθηκαν. Η συμπεριφορά αυτή των Πομάκων οφείλεται στο χαρακτήρα τους – δεν είναι ύπουλοι, ούτε καιροσκόποι – που τους διαφοροποιεί από τους Τούρκους και τους Βούλγαρους.
Η ελληνική στάση
Τους Πομάκους, τους απογόνους των αρχαίων Αγριάνων, το ελλαδικό κράτος δεν τους εγκατέλειψε, αλλά τους έστειλε στην αγκαλιά της Τουρκίας, η οποία θεωρεί ότι είναι προστάτης των μουσουλμάνων.
Το 1954 η ελληνική Κυβέρνηση υποχρέωσε όλα τα μουσουλμανικά σχολεία να ονομάζονται τουρκικά για να πετύχει διάκριση από τα αντίστοιχα μουσουλμανικά της Βουλγαρίας.
Το 1955 δόθηκε εντολή στον επιθεωρητή μουσουλμανικών σχολείων να οργανώσει συνέδρια Πομάκων δασκάλων για την εισαγωγή του λατινικού αλφαβήτου, δηλαδή της τουρκικής γλώσσας αφού οι Νεότουρκοι έχουν υιοθετήσει το λατινικό αλφάβητο.
Η εισαγωγή του λατινικού αλφάβητου και της τουρκικής γλώσσας στα σχολεία των Πομάκων ολοκληρώθηκε το 1973.
Το 1995, βάσει τουρκοελληνικής συμφωνίας διετάχθη από την ελληνική κυβέρνηση ο επιθεωρητής μουσουλμανικών σχολείων Δυτ. Θράκης και συγκάλεσε τοπικά συνέδρια Πομάκων δασκάλων με σκοπό να τους συστήσει όπως εγκαταλείψουν την αραβική (παλαιοτουρκική) γραφή και να χρησιμοποιούν τη λατινική. Επίσης, το Σεπτέμβριο 1973, επισκέφθηκε τη Δυτ. Θράκη ο τότε πρέσβης της Τουρκίας στην Ελλάδα , Γκιουρούν, με αποτέλεσμα την επιβολή της λατινικής γραφής στους μωαμεθανούς Πομάκους.
Μέχρι το 1996 δεν ήταν ελεύθερη η πρόσβαση για τα πομακοχώρια και για να πας από την πόλη της Ξάνθης στα Πομακοχώρια έπρεπε να περάσεις πρώτα από την περιβόητη «μπάρα» (φυλάκιο για έλεγχο χαρτιών και άδειας από την Αστυνομική Διεύθυνση Ξάνθης). Δηλαδή συνοριακός έλεγχος μέσα στην Ελλάδα.
Αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν να χαρίζουμε ολόκληρη τη μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης με τη φυλετική, γλωσσική και τη θρησκευτική της ανομοιογένεια στους σουλτάνους του νεοτουρκικού επεκτατισμού.
Οι Πομάκοι έτειναν δυστυχώς μέχρι τις τελευταίες δεκαετίες να διαμορφώνουν τουρκική συνείδηση. Επρόκειτο για ένα είδος γενοκτονίας, γιατί τα δικά μας λάθη στέλνουν το λαό των Πομάκων κατευθείαν στο στόμα του νεοτουρκικού εθνικισμού καθώς ευρίσκοντο στο στόχαστρο της Τουρκικής προπαγάνδας.
Στη Θράκη οι πράκτορες της Τουρκίας έχουν εκμεταλλευτεί τις δικές μας παραλείψεις και έχουν επιβάλει ένα ιδιότυπο καθεστώς ομηρίας στους μουσουλμανικούς πληθυσμούς. Έχουμε φθάσει στο σημείο να χαρίζουμε στο νεοτουρκικό καθεστώς μία ανομοιογενή από κάθε άποψη μουσουλμανική κοινότητα, η οποία αποτελείται από τρεις ομάδες, τους «τουρκογενείς», τους Πομάκους και τους Αθίγγανους. Μουσουλμάνοι κατευθυνόμενοι από τον Επιτήδειο Ουδέτερο, προσπαθούν να επιβάλλουν στους Πομάκους να μην μιλούν την μητρική τους γλώσσα. Ως χαρακτηριστικό παράδειγμα σημειώνεται το γεγονός ότι στις 15 Νοεμβρίου 1989, σε συγκέντρωση γονέων και κηδεμόνων του Σχολείου του Εχίνου και σε συνεργασία με την σχολική εφορία, συζητήθηκε η ανάγκη να ομιλούν οι μουσουλμανόπαιδες της περιοχής την τουρκική και όχι την πομακική στους δημόσιους χώρους. Σκοπός της Τουρκίας ήταν και είναι να εξαφανισθεί η πομακική και να κυριαρχήσει η τουρκική στους μουσουλμάνους.
Πηγή http://www.pare-dose.net/blog/?p=90
Κιζηλμπάσηδες
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι Κιζηλμπάσηδες Πομάκοι, επειδή η αίρεση τους εμφανίζει κοινά χαρακτηριστικά τόσο προς την χριστιανική πίστη όσο και προς τις αρχαίες μυστηριακές τελετές. Ζουν και δραστηριοποιούνται στην περιοχή Μεγάλου Δερείου – Ρούσσας, όπου υπάρχει αποδεδειγμένη συνέχεια της ανθρώπινης παρουσίας τουλάχιστον από το 1100 π.χ. Αυτό αποδεικνύεται από την βραχογραφία με τα εγχάρακτα σχέδια αλλά και από τους μεγαλιθικούς τάφους τύπου Dolmen , που βρίσκονται στη Ρούσσα.
Πολλοί ερευνητές υποστηρίζουν πως οι Πομάκοι που λέγονται και Αχριάν είναι απόγονοι του αρχαίου Θρακικού φύλου των Αγριάνων. Άλλοι λένε πως οι Κιζηλμπάσηδες έχουν σχέση με τους Ερεθρίνους. Όπως και να έχουν τα πράγματα, οι Κιζηλμπάσηδες χιλιάδες χρόνια κρατούν κλειστά τα στόματά τους σχετικά με τη μυστηριακή λατρεία τους. Σταυρώνουν το ψωμί όταν το κόβουν, κεντάνε σταυρούς στο κάτω μέρος στις κάλτσες τους, πίνουν νερό από τα αγιάσματα και επισκέπτονται χριστιανικά ξωκλήσια, τρώνε χοιρινό και πίνουν οινοπνευματώδη σε αντίθεση με τους ομόθρησκους τους. Η γλώσσα τους είναι σλαβική με πολλές αρχαιοελληνικές λέξεις.
Στην περιοχή του νομού Έβρου, κατοικούν Κιζηλμπάσηδες Πομάκοι. Ονομάζονται έτσι γιατί είναι αιρετικοί μουσουλμάνοι που υποχρεώθηκαν μετά το βίαιο εξισλαμισμό τους να φορούν κόκκινο σκούφο. Η αίρεση αυτή είναι μπεκτασική και η περιοχή που κατοικούν περιλαμβάνει τα παρακάτω χωριά και οικισμούς : Κόρυμβος, Σιδηρώ, Μικρό και Μεγάλο Δέρειο, Ρούσσα, Ανω και Κάτω Μικράκιο, Κισσός, Μεσημέρι και Ουράνια.
Το εορτολόγιο τους σύμφωνα με τον καθηγητή Ευστράτιο Ζεγκίνη, έχει πολλές ομοιότητες με το χριστιανικό και πολλές γιορτές τους συμπίπτουν με το παλιό ημερολόγιο. Την περίοδο των Χριστουγέννων γιορτάζουν το Τζέμ, που περιλαμβάνει εξομολόγηση, οινοποσία και χορό, ενώ κατηγορούνται ότι προβαίνουν σε όργια μετά αυτού
Πηγή http://www.wake-up.gr/article_read.asp?id=575
Στην οροσειρά της Ροδόπης τόσο από την Βουλγαρική πλευρά όσο και από την ελληνική, ζει από την αρχαιότητα μια ιδιόμορφη και παρεξηγημένη φυλή, οι Πομάκοι. Οι Πομάκοι, κατοικούν στη Θράκη στον ορεινό όγκο της Ροδόπης εδώ και χιλιάδες χρόνια. Η οροσειρά Ροδόπη βρίσκεται στο μεγαλύτερο μέρος της μέσα στη Βουλγαρία και οι περισσότεροι Πομάκοι ζουν εκεί ενώ η πλειοψηφία τους στην Ελλάδα βρίσκεται στο νομό Ξάνθης. Ο πληθυσμός των Πομάκων υπολογίζεται γύρω στις 350.000 από αυτούς όμως μόνο οι 36.000 (απογραφή 1991) κατοικούν στην Ελλάδα (23.000 στο νομό Ξάνθης, 11.000 στο νομό Ροδόπης, 2.000 στο νομό Έβρου). Οι υπόλοιποι βρίσκονται στη Βουλγαρία.
Οι Βούλγαροι, στηριζόμενοι βασικά στο γλωσσικό τους ιδίωμα, τους διεκδικούν σαν Βούλγαρους, ενώ οι Τούρκοι, στηριζόμενοι στο γεγονός ότι είναι μουσουλμάνοι, τους θεωρούν Τούρκους. Κατά τους Ρουμάνους, οι Πομάκοι είναι απομεινάρι αρχαίου θρακικού φύλου το οποίο διαδοχικά εκρωμαΐστηκε, εκσλαβίστηκε και εξισλαμίστηκε.
Η συνεχής και επίμονη πλύση εγκεφάλου, που τους γίνεται άλλοτε από την Βουλγαρία και άλλοτε από την Τουρκία, συνοδευόμενη από την μόνιμη αδιαφορία της Ελλάδας έχει συντελέσει, ώστε αυτοί οι άνθρωποι να έχουν χάσει τις εθνικές τους ρίζες και να πλέουν σ’ ένα πέλαγος χωρίς πυξίδα εθνικού προσανατολισμού.
Η προέλευση της λέξης «Πομάκος»
Πολλοί προσπάθησαν να ερμηνεύσουν ετυμολογικά τη λέξη «Πομάκοι» με επικρατέστερη άποψη αυτή των Βουλγάρων, σύμφωνα με την οποία η προέλευση της λέξης οφείλεται στο ρήμα pomagam που σημαίνει βοηθώ. Οι Βούλγαροι αποκαλούσαν τους Πομάκους «πομαγκάστ» δηλαδή βοηθούς, υποτελείς, βασανισμένους, δούλους, χωρίς δική τους ατομική και συλλογική οντότητα. Κατά μία ελληνική εκδοχή, προέρχεται από το αρχαιοελληνικό ιππομάχος. Ήταν αυτοί που απάρτιζαν το φοβερό ιππικό του Μ. Αλεξάνδρου. Κατά μία άλλη ελληνική ερμηνεία, η λέξη προέρχεται από το ελληνικό Πομάξ (πότης) εξαιτίας της παλιάς συνήθειας των Θρακών να πίνουν πολύ. Οι ίδιοι όμως οι Πομάκοι τη θεωρούν προσβλητική και υβριστική ονομασία και θέλουν να αυτοαποκαλούνται «Αχριάν», δηλαδή «Αγριάνες», όνομα αρχαίας θρακικής φυλής, που κατοικούσε στα άγονα κι ορεινά μέρη του όρους Σκόμιο και στη Βορειοδυτική Ροδόπη και που λέγονταν κι αλλιώς «Αγρίες», «Αγραίοι» κι «Αγριείς». Φημίζονταν σαν επιδέξιοι ακοντιστές. Συμπερασματικά μπορούμε να πούμε, σύμφωνα με τις έρευνες των εθνολόγων, ότι οι Πομάκοι είναι απόγονοι των αρχαίων Θρακών. Την άποψη, ότι δηλαδή οι Πομάκοι κατάγονται από την αρχαία ελληνική φυλή, παρουσίασαν και το 1946 στον ΟΗΕ και στους Αμερικανούς οι ίδιοι οι Πομάκοι (Ελλάδας και Βουλγαρίας) και ζήτησαν σαν Έλληνες να ενταχθούν με τους Έλληνες στην Ελλάδα.
Οι Πομάκοι είναι κατά την πλειοψηφία υψηλοί, ξανθοί, γαλανομάτηδες, δολιχοκέφαλοι, φιλοπρόοδοι, δεν έχουν μογγολικά χαρακτηριστικά και κατοικούν στα ορεινά της Θράκης της Δυτικής Θράκης. Επίσης, η εθνολογική έρευνα υποστηρίζει βασίμως, ότι οι σλαβόφωνοι Πομάκοι είναι απόγονοι, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, αυτόχθονος πληθυσμού. Εξάλλου, αιματολογική εξέταση σε 1.030 κατοίκους στα χωριά Εχίνος, Σάτραι, Ωραίον, Μελίβοια και Κοτύλη, δηλαδή το 1/20 του συνολικού πληθυσμού των Πομάκων 4, διαπιστώνει αιματολογική συγγένεια Πομάκων και Ελλήνων σε ποσοστό 50-70%. Αλλά και ξένοι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι οι Πομάκοι είναι εξισλαμισμένοι και εκσλαβισθέντες γλωσσικώς, απόγονοι ή τα τελευταία υπολείμματα των αρχαίων Θρακών και ότι έχουν φλέβα ελληνική.
Γραπτά μνημεία της γλώσσας των Πομάκων, όπως και της γλώσσας όλων των αρχαίων θρακικών φυλών δεν υπάρχουν. Είναι δηλαδή η γλώσσα ομιλούμενη, αλλά μη γραφόμενη. Όλοι γενικά οι Πομάκοι της ελληνικής ορεινής Ροδόπης μιλούν την πομακική γλώσσα, ένα γλωσσικό ιδίωμα σλαβικό, συγγενικό με τη βουλγαρική γλώσσα (χωρίς οι Πομάκοι να αισθάνονται Βούλγαροι ή Σλάβοι), που διασώζει όμως πολλές ελληνικές λέξεις, ίσως και πολλές θρακικές κι έχει ανάμεσα κι ορισμένες τουρκικές λέξεις, πράγμα που συμβαίνει σε όλες τις γλώσσες των Βαλκανίων, που ζυμώθηκαν αναγκαστικά με την τουρκική γλώσσα, μέσα σε τόσους αιώνες τουρκικής κατάκτησης. Παρατηρείται ότι η πομακική γλώσσα στην ανατολική περιοχή της Δυτικής Θράκης έχει επηρεασθεί από την τουρκική γλώσσα, ενώ αντίθετα στο δυτικό τμήμα της από τη βουλγαρική. Πάμπολλες είναι οι ελληνικές λέξεις – και μάλιστα οι αρχαιοπρεπείς, γεγονός που ενισχύει την άποψη για την αρχαία καταγωγή των Πομάκων και τη συγγένειά τους με τους Έλληνες.
Μέχρι και το τέλος του 20ού αιώνα, που η πομακική γλώσσα ήταν άγραφη, πολλοί άνθρωποι προσπαθούν να την καταγράψουν, με πρωτοπόρο τον Πομάκο Ριτβάν Καραχότζα.
Το 1996 εκδόθηκε από τις εκδόσεις «Αίγειρος» της Θεσσαλονίκης, με τη χορηγία και ηθική συμπαράσταση του Πρ. Εμφιετζόγλου, το τρίτομο έργο για την πομακική γλώσσα που εκπονήθηκε υπό την εποπτεία και την ενεργό συμμετοχή του δασκάλου Πέτρου Θεοχαρίδη. Το έργο περιλαμβάνει ελληνο-πομακικό και πομακο-ελληνικό λεξικό και γραμματική της πομακικής γλώσσας. Γράφτηκαν επίσης, γραμματικές, παραμύθια, εφημερίδες, τραγούδια.
Επισημαίνεται ότι οι ελληνικές λέξεις είναι ουσιαστικά και ρήματα, ώστε δεν μπορούν να θεωρηθούν απλά δάνεια, δεδομένης της θεμελιώδους σημασίας των ουσιαστικών και ρημάτων σε κάθε γλώσσα. Εξάλλου, μεταξύ Διδυμοτείχου και Ορτακιόι υπήρχαν αποκλειστικά ελληνόφωνοι Πομάκοι γνωστοί με την ονομασία Μάρηδες και Γραβανίτες. Ενδεικτικά παρατίθεται κατάλογος με λέξεις ελληνικών ρημάτων και ουσιαστικών: Ρήματα: αργάσβαμ = εργάζομαι, αρέσβαμ = αρέσκομαι, αρνήσβαμ = αρνούμαι, αφορίσβαμ = αφορίζω, βιάσαμ = βιάζομαι, βολιάσβαμ = εμβολιάζω, βουλώσβαμ = βουλώνω, ζαπεικάσουβαμ = απεικάζω, ζηλώσβιαμ = ζηλεύω, ζυβγκαρωσβαμ = ζευγαρώνω, ακτοικιάσβαμ = κατοικώ, κερντίσβαμ = κερδίζω, κινήσβαμ = κινώ, λειψούβαμ = λείπω, μαρτυρήσβαμ = μαρτυρώ, μοιάζαμ = μοιάζω, ορίσβαμ = ορίζω, πατάξαμ = πατάσσω, νταπαιντέψαμ = παιδεύω, νταπάψαμ = παύω, στοιβάσβαμ = στοιβάζωτυπώσβαμ = τυπώνω, φτάσβαμ = φθάνω κ.λ.π. Ουσιαστικά: αργκάτ = εργάτης, βλαστάρ = βλαστάρι, γκωνία = γωνία, ντρούμ = δρόμος, έντρο = αδρός, εγκρίστρα = άγκιστρο, κεραμή = κεραμίδι, κλωβία = κλουβί (κλωβός), κουμίν = κάμινος, κρομμύντ = κρομμύδι, παιντεψία = παίδευση, παίπελ = παιπάλη (δηλαδή σκόνη), παναγκύρ = πανηγύρι, παρασπούρ = παρασπόρι, πέλκα = πέλεκυς σκύφαλα = σκύβαλα, στόμνα = στάμνα, σύνορ = σύνορο, φυτάρια = φύτρο, χρομύλ = χειρόμυλος, χορό = χορός κ.λ.π. Από έρευνα του Κ. Μητσάκη, διαπιστώθηκε ότι στα Πομάκικα συναντούμε το γνωστό τραγούδι Γεφύρι της Άρτας. Τραγούδι ευρύτερα γνωστό, με ρίζες πολύ πριν από τη μάχη του Ματζικέρτ (1071), στην Ελλάδα. Οι Πομάκοι απομονωμένοι γεωγραφικά, κοινωνικά και πολιτιστικά, διατήρησαν την πιο αρχαία μορφή του τραγουδιού που συγγενεύει με την παραλλαγή της Καππαδοκίας, όπου αρχικά γεννήθηκε.
Ο εξισλαμισμός των Πομάκων
Από τους Κώδικες της Μητροπόλεως Φιλιππουπόλεως, προκύπτει ότι τα μέσα του 17ου αιώνα (το 1628 κατά τους Βούλγαρους, κατ?άλλους το 1636 – 1672) οι πρόκριτοι των πομάκων, για λόγους επιβίωσης αποφάσισαν ομαδικό εξισλαμισμό. Το γεγονός αυτό αποδέχονται και οι ιστορικοί, ο Τσέχος Κ. Jerecek και ο Βούλγαρος πρώην πρεσβευτής στην Ελλάδα (ελληνικής καταγωγής από την μητέρα του), πρόεδρος της βουλγαρικής βουλής Ν. Todorov. Ειδικότερα, κατά τον προαναφερθέντα Τσέχο ιστορικό, ο εξοπλισμός που άρχισε σταδιακά τον 16ο αιώνα επί Σελίμ Α (1512 -1520), ολοκληρώθηκε επί Μεχμέτ Δ (1641 – 1661).
Τότε οι πρόκριτοι των Πομάκων παρουσιάσθηκαν στις αρχές της Φιλιππουπόλεως και γνωστοποίησαν την απόφασή τους να προσχωρήσουν στο ισλάμ. Ο Τούρκος διοικητής φοβήθηκε το σκάνδαλο και τους παρέπεμψε στο Μητροπολίτη Φιλιππουπόλεως Γαβριήλ (1636 – 1672). Ο τελευταίος προσπάθησε να τους αποτρέψει, αλλά προσέκρουσε στην απόφασή τους να απαλλαγούν από την τουρκική καταπίεση και να εκδικηθούν για την παλαιά βουλγαρική καταδυνάστευσή τους. Κατά την παράδοση των Ελλήνων της Φιλιππουπόλεως, η περιτομή έγινε πανηγυρικά στο παλαιό τζαμί κοντά στο Διοικητήριο. Με την επιστροφή τους στη Ροδόπη εξισλαμίσθηκαν και οι ομόφυλοί τους.
Ο Μέγας Βεζίρης Μεχμέτ Κιοπρουλού κατεδάφισε 218 εκκλησίες και 336 παρεκκλήσια, των οποίων ερείπια ανευρίσκονται σήμερα στα πομακοχώρια. Μόνη η ύπαρξη των ερειπίων αυτών αποδεικνύει ότι οι Πομάκοι ήταν χριστιανοί. Κατά την βουλγαρική παράδοση, οι Τούρκοι, επί Μεχμέτ Κιοπουρλού, απείλησαν τους Πομάκους λέγοντας: ή γίνεσαι μουσουλμάνος ή σου παίρνω το κεφάλι. Το 1656 οι δυνάμεις του Μεχμέτ πασά εισέβαλαν στην περιοχή του Τσέπνι. Ο πασάς διέταξε να του φέρουν όλους τους προκρίτους. Τους κατηγόρησε ότι αντιστέκονταν και επαναστατούσαν. Γι αυτό είναι ανάγκη να σας σκοτώσω ή να δεχθείτε το ισλάμ τους είπε. Οι γενίτσαροι περίμεναν έτοιμοι με τα γυμνά τους γιαταγάνια να τους αποκεφαλίσουν. Έτσι, κατά την βουλγαρική παράδοση, εξισλαμίσθηκαν. Παρά τον εξισλαμισμό τους οι Πομάκοι διατήρησαν χριστιανικά έθιμα, μέχρι σήμερα, όπως το σταύρωμα του βρέφους στην κούνια του προτού κοιμηθεί, και της ζύμης αμέσως μετά το ζύμωμα. Το κύριο όνομα Ηλίας είναι διαδεδομένο μεταξύ των Πομάκων του Εχίνου και της Κοτύλης. Κατά τον Τσέχο ιστορικό και γλωσσολόγο του περασμένου αιώνα Λεοπόλδο Γκάιτλερ, ο Άγιος Δημήτριος είναι ο πιο αγαπητός από μηχανής θεός για όλες τις δύσκολες στιγμές. Επαινείται το χρυσό βιβλίο (Ευαγγέλιο), οι σταυροί, η στροφή προς τον χριστιανισμό και η ανέγερση εκκλησιών και μοναστηριών. Όλα αυτά τα εξυμνούν οι μωαμεθανοί Πομάκοι. Επίσης, μέχρι την απελευθέρωσή τους από τα ελληνικά στρατεύματα, πολλοί ήσαν οι κρυπτοχριστιανοί Πομάκοι.
Μνημονεύεται η περίπτωση του κρυπτοχριστιανού Πομάκου Γιουσούφ στο χωριό Κέχρος Ροδόπης που διατηρούσε σε μπαούλο τα ράσα και τις εικόνες του ιερέα παππού του. Σήμερα η Τουρκική προπαγάνδα τους εκβιάζει να προσλαμβάνουν Τουρκικά ονόματα. Οι συνοικισμοί στον Ωραίον Ξάνθης, Τεοτόκα (από το Θεοτόκος) και Σταματέσκο (από το Σταμάτιον), ή ο κεντρικός συνοικισμός στην κοινότητα Κέχρου Ροδόπης που λέγονταν Μαρικόζ (από το Καυδιά της Μαρίας Παναγίας όπου ανάβλυζε αγίασμα) αλλά και πρωτοχριστιανική πίττα με το νόμισμα, αποτελούν σημεία που μαρτυρούν το χριστιανικό παρελθόν των Πομάκων. Μεταξύ των Πομάκων διατηρείται ως παράδοση ότι τον εξισλαμισμό δεν τον δέχθηκαν νέες του χωριού Πάχνη, και μερικές από αυτές έπεσαν χορεύοντας σε παρακείμενο βάραθρο, πρόδρομοι των Σουλιωτισσών. Η μυστικιστική ισλαμική ζωή δεν ήκμασε στην περιοχή των Πομάκων, ούτε και στην ισλαμική τέχνη ρίζωσε. Η τελετουργική σχέση των Πομάκων με την θρησκεία τους είναι πρωτόγονη. Ίσως για το λόγο αυτό, η προσπάθεια των Βουλγάρων για βίαιο εκχριστιανισμό των Πομάκων το 1920 – 1930 είχε κάποια αποτελέσματα.
Οι προσπάθειες των Πομάκων να ενωθούν με την Ελλάδα
Στις αρχές του 1878, εν όψει του διεξαγόμενου Ρωσοτουρκικού πολέμου, ο υπόδουλος ελληνισμός της Θεσσαλίας, Μακεδονίας, Ηπείρου και Κρήτης οργάνωσε επαναστατικά κινήματα. Οι Πομάκοι, στην ορεινή περιοχή της Ροδόπης, οργάνωσαν και αυτοί επαναστατικό κίνημα κατά της Τουρκίας προσβλέποντας να μεταπέσουν στην ελληνική κυριαρχία παρά στη βουλγαρική. Άλλωστε ουδέποτε έτρεφαν φιλοβουλγαρικά αισθήματα. Απόδειξη περί τούτου αποτελεί το εγγονός ότι οι Πομάκοι συνέπραξαν με τους Τούρκους στην κατάπνιξη της βουλγαρικής επαναστάσεως του 1875.
Όταν διαπίστωσαν ότι ήταν ανέφικτη η μετάπτωσή τους στην ελληνική κυριαρχία και ότι αντιθέτως η περιοχή τους περιλαμβανόταν στη Μεγάλη Βουλγαρία της συνθήκης του Αγίου Στεφάνου, απέκλεισαν ενόπλως όλες τις διόδους της Ροδόπης και ίδρυσαν την Αυτόνομη Πομακική Δημοκρατία, η οποία περιελάμβανε 21 χωριά. Στην ενέργεια τους αυτή, οι Πομάκοι υποκινήθηκαν από Ούγγρους και Άγγλους αξιωματικούς που έφθασαν στην περιοχή των Πομάκων μέσω Καβάλας. Και τούτο, διότι τα συμφέροντα της Αυστροουγγαρίας και της Αγγλίας συνέπιπταν στην αποτροπή της επεκτάσεως προς νότο της Ρωσίας. Ανάχωμα στη ρωσική κάθοδο αποτελούσε η Αυτόνομη Πομακική Δημοκρατία.
Οι Πομάκοι της Δράμας, στης 7 Μαρτίου 1878, αδελφοποιήθηκαν (αρχαίο ελληνικό έθιμο) και αποφάσισαν να δράσουν. Εκφράσθηκαν με συμπάθεια προς τα ελληνικά επαναστατικά κινήματα της Ηπείρου, Θεσσαλίας και Μακεδονίας και δήλωσαν ότι προτιμώσι να τεθώσιν υπό το σκήπτρον του Βασιλέως των Ελλήνων και μείνωσιν ευχαρίστως εις τας εστίας των. Η Πομακική Δημοκρατία διατηρήθηκε μέχρι της προσαρτήσεως της Ανατολικής Ρουμελίας στη Βουλγαρία τον Σεπτέμβριο 1885. Σε προηγούμενο δημοσίευμα (Ακτίνες Φεβρ. 1995, σελ. 51), έγινε μνεία του διαβήματος των μουσουλμάνων βουλευτών (Πομάκων και Τουρκογενών) της Δυτ. Θράκης στη Βουλγαρική Βουλή το 1919, δια του οποίου εξέφραζαν την επιθυμία του μουσουλμανικού πληθυσμού να απαλλαγή από το βουλγαρικό ζυγό και γι?αυτό ζητούσαν τη Διασυμμαχική κατάληψη της Δυτ. Θράκης. Όπως μαρτυρείτε, ο Πομάκος δικηγόρος – δημοσιογράφος Μεχμέτ Τεφρίκ αφηγήθηκε στον Γάλλο δημοσιογράφο της εποχής εκείνης Λεών Σαβατζιάν (Leon Sauadzian) τα δεινά των Πομάκων υπό τη βουλγαρική κατοχή, που καταχωρήθηκαν στο βιβλίο του Εn Trace Occidentale.
Οι Πομάκοι, μαζί με τους άλλους μουσουλμάνους οδηγήθηκαν στο ανωτέρω διάβημα διότι ήθελαν να ενταχθούν στον ελληνικό χώρο και όπως ισχυρίζονταν στο υπόμνημα, της Δυτ. Θράκης είχαν πάντοτε φιλελεύθερες διαθέσεις απέναντι τους και ήσαν μέλη ενός έθνους που συμφωνούσαν μαζί του. Το αίτημα τους αυτό δεν ικανοποιήθηκε τότε πλήρως. Το επανέλαβαν και πάλι μετά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο, με αντιπροσώπους τους στη Διάσκεψη Ειρήνης στο Παρίσι το 1946. Τότε η Ελλάδα ενδιαφερόταν για λόγους ασφαλείας να διαρρυθμιστούν τα ελληνοβουλγαρικά σύνορα. Ο Τύπος και τα ραδιόφωνα της εποχής εκείνης στης ΗΠΑ προέβαλαν το γεγονός.
Ειδικότερα, ο διευθυντής του ραδιοφωνικού σταθμού της Ουάσιγκτον Albert Verner, έλεγε σε μια εκπομπή: Εν ακόμη πρόβλημα μειονότητας παρουσιάστηκε σήμερον εις Ουάσιγκτον εν τω προσώπω των Πομάκων, οι οποίοι είναι αρχαία ελληνική φυλή, ιστορούμενη από την προ του Μεγάλου Αλεξάνδρου εποχής. Οι Πομάκοι ποιούνται νύν έκκλησιν προς το Συμβούλιο Ασφαλείας (ΟΗΕ) και προς το Αμερικανικόν επί των Εξωτερικών Υπουργείον και ζητούν την διενέργεια δημοψηφίσματος, ίνα ελευθερωθούν εκ της Βουλγαρίας και απολαύσουν την ελευθερία την οποία απολαμβάνουν οι Πομάκοι της Ελλάδας. Ο τύπος επίσης έγραφε : Το παρελθόν Σάββατον εις το ξενοδοχείο Πενσυλβάνια έλαβε χώρα συνέντευξις προς τους αντιπροσώπους του Αμερικανικού και Ελληνικού τύπου εκ μέρους των κ.κ. Χάμδη Χουσείν Βέη, πρώην βουλευτού Ροδόπης, Χακή Σουλεϊμάν Βέη, αποτελούντων από την αντιπροσωπεία των Πομάκων Θράκης. Οι Πομάκοι εξέθεσαν προς τον τύπο τας απόψεις των και τα δίκαια των, ζητούντες την ένωσιν των με την Ελλάδα. Η προσπάθεια των Πομάκων δεν τελεσφόρησε διότι είχε προηγηθεί η διανομή της Ευρώπης μεταξύ των τριών μεγάλων δυνάμεων στη Γιάλτα, τον Φεβρουάριο του 1944.
Η στάση των Πομάκων κατά τη συνθήκη της Λωζάνης
Μετά την Μικρασιατική καταστροφή και την αναγκαστική εγκατάλειψη της Ανατολικής Θράκης, ακολούθησε η Συνθήκη της Λοζάνης της Ελβετίας το 1923. Σε μια κρίσιμη περίοδο των διαπραγματεύσεων τη άνοιξη του 1923, ο ταγματάρχης του τουρκικού στρατού Φουάτ Βέης, κατόπιν συνεννοήσεως με τη βουλγαρική κυβέρνηση, συγκρότησε τουρκοβουλγαρικό θρακικό κομιτάτο, με σκοπό τη δημιουργία αντιπερισπασμού στα νώτα του ελληνικού στρατού. Βάση των σχετικών επιχειρήσεων θα ήσαν οι Πομάκοι της Βουλγαρίας, που θα σχημάτιζαν συμμορίες και εισήρχοντο στη Δυτική Θράκη. Τα σχέδια του κομιτάτου ματαιώθηκαν, διότι οι Πομάκοι αρνήθηκαν να επιτεθούν κατά της Ελλάδας. Επίσης είναι βεβαιωμένο ότι είχε ασκηθεί πίεση της βουλγαρικής κυβερνήσεως προς τους Πομάκους. Επίσης, ο Φουάτ Βέης περιόδευσε πολλές φορές στα πομακοχώρια, συναντώντας την άρνηση των Πομάκων. Για τη στάση τους αυτή, πολλοί προύχοντες των Πομάκων δολοφονήθηκαν. Η συμπεριφορά αυτή των Πομάκων οφείλεται στο χαρακτήρα τους – δεν είναι ύπουλοι, ούτε καιροσκόποι – που τους διαφοροποιεί από τους Τούρκους και τους Βούλγαρους.
Η ελληνική στάση
Τους Πομάκους, τους απογόνους των αρχαίων Αγριάνων, το ελλαδικό κράτος δεν τους εγκατέλειψε, αλλά τους έστειλε στην αγκαλιά της Τουρκίας, η οποία θεωρεί ότι είναι προστάτης των μουσουλμάνων.
Το 1954 η ελληνική Κυβέρνηση υποχρέωσε όλα τα μουσουλμανικά σχολεία να ονομάζονται τουρκικά για να πετύχει διάκριση από τα αντίστοιχα μουσουλμανικά της Βουλγαρίας.
Το 1955 δόθηκε εντολή στον επιθεωρητή μουσουλμανικών σχολείων να οργανώσει συνέδρια Πομάκων δασκάλων για την εισαγωγή του λατινικού αλφαβήτου, δηλαδή της τουρκικής γλώσσας αφού οι Νεότουρκοι έχουν υιοθετήσει το λατινικό αλφάβητο.
Η εισαγωγή του λατινικού αλφάβητου και της τουρκικής γλώσσας στα σχολεία των Πομάκων ολοκληρώθηκε το 1973.
Το 1995, βάσει τουρκοελληνικής συμφωνίας διετάχθη από την ελληνική κυβέρνηση ο επιθεωρητής μουσουλμανικών σχολείων Δυτ. Θράκης και συγκάλεσε τοπικά συνέδρια Πομάκων δασκάλων με σκοπό να τους συστήσει όπως εγκαταλείψουν την αραβική (παλαιοτουρκική) γραφή και να χρησιμοποιούν τη λατινική. Επίσης, το Σεπτέμβριο 1973, επισκέφθηκε τη Δυτ. Θράκη ο τότε πρέσβης της Τουρκίας στην Ελλάδα , Γκιουρούν, με αποτέλεσμα την επιβολή της λατινικής γραφής στους μωαμεθανούς Πομάκους.
Μέχρι το 1996 δεν ήταν ελεύθερη η πρόσβαση για τα πομακοχώρια και για να πας από την πόλη της Ξάνθης στα Πομακοχώρια έπρεπε να περάσεις πρώτα από την περιβόητη «μπάρα» (φυλάκιο για έλεγχο χαρτιών και άδειας από την Αστυνομική Διεύθυνση Ξάνθης). Δηλαδή συνοριακός έλεγχος μέσα στην Ελλάδα.
Αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν να χαρίζουμε ολόκληρη τη μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης με τη φυλετική, γλωσσική και τη θρησκευτική της ανομοιογένεια στους σουλτάνους του νεοτουρκικού επεκτατισμού.
Οι Πομάκοι έτειναν δυστυχώς μέχρι τις τελευταίες δεκαετίες να διαμορφώνουν τουρκική συνείδηση. Επρόκειτο για ένα είδος γενοκτονίας, γιατί τα δικά μας λάθη στέλνουν το λαό των Πομάκων κατευθείαν στο στόμα του νεοτουρκικού εθνικισμού καθώς ευρίσκοντο στο στόχαστρο της Τουρκικής προπαγάνδας.
Στη Θράκη οι πράκτορες της Τουρκίας έχουν εκμεταλλευτεί τις δικές μας παραλείψεις και έχουν επιβάλει ένα ιδιότυπο καθεστώς ομηρίας στους μουσουλμανικούς πληθυσμούς. Έχουμε φθάσει στο σημείο να χαρίζουμε στο νεοτουρκικό καθεστώς μία ανομοιογενή από κάθε άποψη μουσουλμανική κοινότητα, η οποία αποτελείται από τρεις ομάδες, τους «τουρκογενείς», τους Πομάκους και τους Αθίγγανους. Μουσουλμάνοι κατευθυνόμενοι από τον Επιτήδειο Ουδέτερο, προσπαθούν να επιβάλλουν στους Πομάκους να μην μιλούν την μητρική τους γλώσσα. Ως χαρακτηριστικό παράδειγμα σημειώνεται το γεγονός ότι στις 15 Νοεμβρίου 1989, σε συγκέντρωση γονέων και κηδεμόνων του Σχολείου του Εχίνου και σε συνεργασία με την σχολική εφορία, συζητήθηκε η ανάγκη να ομιλούν οι μουσουλμανόπαιδες της περιοχής την τουρκική και όχι την πομακική στους δημόσιους χώρους. Σκοπός της Τουρκίας ήταν και είναι να εξαφανισθεί η πομακική και να κυριαρχήσει η τουρκική στους μουσουλμάνους.
Πηγή http://www.pare-dose.net/blog/?p=90
Κιζηλμπάσηδες
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι Κιζηλμπάσηδες Πομάκοι, επειδή η αίρεση τους εμφανίζει κοινά χαρακτηριστικά τόσο προς την χριστιανική πίστη όσο και προς τις αρχαίες μυστηριακές τελετές. Ζουν και δραστηριοποιούνται στην περιοχή Μεγάλου Δερείου – Ρούσσας, όπου υπάρχει αποδεδειγμένη συνέχεια της ανθρώπινης παρουσίας τουλάχιστον από το 1100 π.χ. Αυτό αποδεικνύεται από την βραχογραφία με τα εγχάρακτα σχέδια αλλά και από τους μεγαλιθικούς τάφους τύπου Dolmen , που βρίσκονται στη Ρούσσα.
Πολλοί ερευνητές υποστηρίζουν πως οι Πομάκοι που λέγονται και Αχριάν είναι απόγονοι του αρχαίου Θρακικού φύλου των Αγριάνων. Άλλοι λένε πως οι Κιζηλμπάσηδες έχουν σχέση με τους Ερεθρίνους. Όπως και να έχουν τα πράγματα, οι Κιζηλμπάσηδες χιλιάδες χρόνια κρατούν κλειστά τα στόματά τους σχετικά με τη μυστηριακή λατρεία τους. Σταυρώνουν το ψωμί όταν το κόβουν, κεντάνε σταυρούς στο κάτω μέρος στις κάλτσες τους, πίνουν νερό από τα αγιάσματα και επισκέπτονται χριστιανικά ξωκλήσια, τρώνε χοιρινό και πίνουν οινοπνευματώδη σε αντίθεση με τους ομόθρησκους τους. Η γλώσσα τους είναι σλαβική με πολλές αρχαιοελληνικές λέξεις.
Στην περιοχή του νομού Έβρου, κατοικούν Κιζηλμπάσηδες Πομάκοι. Ονομάζονται έτσι γιατί είναι αιρετικοί μουσουλμάνοι που υποχρεώθηκαν μετά το βίαιο εξισλαμισμό τους να φορούν κόκκινο σκούφο. Η αίρεση αυτή είναι μπεκτασική και η περιοχή που κατοικούν περιλαμβάνει τα παρακάτω χωριά και οικισμούς : Κόρυμβος, Σιδηρώ, Μικρό και Μεγάλο Δέρειο, Ρούσσα, Ανω και Κάτω Μικράκιο, Κισσός, Μεσημέρι και Ουράνια.
Το εορτολόγιο τους σύμφωνα με τον καθηγητή Ευστράτιο Ζεγκίνη, έχει πολλές ομοιότητες με το χριστιανικό και πολλές γιορτές τους συμπίπτουν με το παλιό ημερολόγιο. Την περίοδο των Χριστουγέννων γιορτάζουν το Τζέμ, που περιλαμβάνει εξομολόγηση, οινοποσία και χορό, ενώ κατηγορούνται ότι προβαίνουν σε όργια μετά αυτού
Πηγή http://www.wake-up.gr/article_read.asp?id=575
Κυριακή 28 Μαρτίου 2010
ΚΑΜΙΑ ΕΛΠΙΔΑ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΗΣ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗΣ ΜΕ ΤΟ ΝΕΟ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ
Τα μεγάλα προβλήματα της Ελληνικής οικονομίας είναι γνωστά εδώ και δεκαετίες,όμως καμιά κυβέρνηση δεν μπόρεσε η καλύτερα δεν τόλμησε να αγγίξει, μεγάλο έλλειμμα, τεράστιο δημόσιο χρέος,έλλειψη ανταγωνιστικότητας,αντιπαραγωγικός δημόσιος τομέας. Ενώ είναι γνωστό σε όλους ότι καταναλώνουμε (χρησιμοποιώντας πολλές φορές δανεικά) χωρίς να παράγουμε. Σαν κοινωνία συμφιλιωθήκαμε με την ρεμούλα, τα δωράκια, την φοροδιαφυγή(θεωρώντας την πολλές φορές και μαγκιά),καθώς και την αλόγιστη σπατάλη στον δημόσιο τομέα. Η σημερινή κυβέρνηση με μεγάλη καθυστέρηση και πολλά λάθη αναγκάστηκε να πάρει μέτρα. Μέτρα χωρίς τα οποία η χρεοκοπία της χώρας ήταν δεδομένη.
Έγκαιρα σαν επιμελητήριο επισημάναμε με την κατάθεση του προϋπολογισμού, προκαλώντας την αντίστοιχη συζήτηση στο Διοικητικό Συμβούλιο, όπου η αντιπολίτευση το είχε χαρακτηρίσει θέμα μικρής σημασίας και ότι δεν θα έπρεπε να ασχολούμαστε με τέτοια θέματα,την έλλειψη αναπτυξιακής προοπτικής. Σήμερα το ίδιο μπορούμε να πούμε και για το νέο φορολογικό νομοσχέδιο. Στερείται παντελώς αναπτυξιακής διάστασης.
Χαρακτηριστικά τότε αναφέραμε
Άποψης μας είναι ότι χωρίς δραστική μείωση των δημοσίων δαπανών μέσω της ορθολογικότερης οργάνωσης και λειτουργίας του κράτους δεν μπορεί να επιτευχθεί δημοσιονομική εξυγίανση διότι:
. Η μεταφορά πόρων από τον ιδιωτικό τομέα μέσω φορολογίας στο κράτος οδηγεί σε λιγότερο αποτελεσματική αξιοποίηση τους και σε μικρότερο κοινωνικό όφελος .
. Πρόσθετη φορολογική αφαίμαξη σε περιόδους ύφεσης , οξύνει την ύφεση και διευρύνει την ανεργία.
.Επιβολή νέων φόρων, χωρίς εξυγίανση των φοροελεγκτικών, φοροεισπρακτικών μηχανισμών αυξάνει τις φορολογικές αδικίες.
Θεωρώ ότι με μόνο την δημοσιονομική εξυγίανση δεν επιτυγχάνουμε τίποτα, όπως και ότι με φορολογικές αφαιμάξεις της ήδη στεγνής Μικρομεσαίας επιχείρισης οδηγούμαστε αναπόφευκτα σε περαιτέρω οικονομική ύφεση. Μια ύφεση που είναι πιθανόν να μας οδηγήσει σε κοινωνικές εκρήξεις Δεν λέμε όχι στην φορολογία των επιχειρηματιών ως φυσικά πρόσωπα αλλά είμαστε εναντίων της αύξησης της φορολογίας στην επιχείρηση
Οι θέσεις των Επιμελητηρίων όπως είχαν διατυπωθεί στόχευαν σε ένα διαφορετικό μείγμα οικονομικής πολιτικής με πυλώνες:
. Τον εκσυγχρονισμό μέσα από μια σειρά διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων για την μείωση του σπάταλου και αδηφάγο κράτους.
. Πάταξη της φοροδιαφυγής με τους κατάλληλα οργανωμένους μηχανισμούς συλλογής φόρων αλλά και απλοποίηση του άδικου και αντιαναπτυξιακού φορολογικού συστήματος. το οποίο και με το σημερινό νομοσχέδιο πλήττει κυρίως την ΜΜΕ.
. Συστηματική ενθάρρυνση της υγιούς επιχειρηματικότητας με διεύρυνση επενδύσεων βελτίωση παραγωγικότητας, έμφαση στην καινοτομία, την ποιότητα, την προηγμένη τεχνολογία και την εξωστρέφεια
.Να σταματήσει η εύκολη λύση της υπερφορολόγησης των ακινήτων διότι η κατασκευή αποτελεί βασικό μοχλό επιτάχυνσης της αναπτυξιακής διαδικασίας
.Να αρθούν όλα τα διάσπαρτα επενδυτικά αντικίνητρα και να ενισχυθούν τα αναπτυξιακά κίνητρα με ξεκάθαρο επενδυτικό νόμο που θα βλέπει στο μέλλον .
.Και τελευταίο και ουσιαστικό να καταπολεμηθούν τα γνωστά συντεχνιακά συμφέροντα τα οποία συνεχίζουν και σήμερα να αντιδρούν σε κάθε προσπάθεια ανατροπής ξεπερασμένων νοοτροπιών προβάλλοντας υπερφίαλες διεκδικήσεις και φρενάροντας κάθε προσπάθεια ανάπτυξης.
Σχεδόν τίποτα από αυτά δεν έχει ληφθεί υπόψιν και φοβούμαι ότι οι περισσότερες Μικρομεσαίες επιχειρήσεις είναι ήδη στο κόκκινο Χρειάζονται επειγόντως πολιτικές ανάπτυξης Δεν μπορεί επί τόσους μήνες να καθυστερεί η κατάθεση ενός αναπτυξιακού νόμου που να περιλαμβάνει προτάσεις που έχουν κατατεθεί από τους κατ εξοχήν εκπροσώπους των παραγωγικών τάξεων που είναι τα επιμελητήρια Δεν μπορεί σε επίπεδο Περιφέρειας να έχουν καθυστερήσει τόσο οι συγκροτήσεις τον επιτροπών που συμβάλουν στην ανάπτυξη με την προώθηση επενδύσεων και η γεν. γραμ. της περιφέρειας να μην έχει δει καν τους εκπροσώπους των επιμελητηρίων, οι οποίοι είναι και οι κατ εξοχήν σύμβουλοι της πολιτείας σε θέματα ανάπτυξης, περιοριζόμενη σε μια συνάντηση με τους εκπροσώπους των βιομηχάνων.
ΖΗΣΗΣ ΚΑΤΣΑΡΙΚΑΣ
Γ.Γ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟΥ ΞΑΝΘΗΣ
Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2010
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΝΕΟΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ
.....Ευτυχισμένοι όλοι που πιστεύουν,
και σαν το βασιλέα κυρ Μανουήλ τελειώνουν
ντυμενοι μες στην πίστι των σεμνότατα.
Κ.Καβαφης "ΜΑΝΟΥΗΛ ΚΟΜΝΗΝΟΣ"
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΠΑΣΟΚΟΥΣ
Σ' αυτες τες σκοτεινές κάμαρες, που περνώ
μέρες βαρυές, επάνω κάτω τριγυρνώ
για νάβρω τα παράθυρα.-Οταν ανοίξει
ενα παράθυρο θάναι παρηγοριά.-
Μα τα παράθυρα δεν βρίσκονται, η δεν μπορώ
να τα βρω. Και καλλίτερα ίσως να μην τα βρω.
Ισως το φώς θάναι μια νέα τυραννία.
Ποιός ξέρει τι καινούργια πράγματα θα δείξει.
Κ.Καβάφης "ΤΑ ΠΑΡΑΘΥΡΑ"
Κυριακή 6 Δεκεμβρίου 2009
Σάββατο 5 Δεκεμβρίου 2009
ΣΥΝΕΔΡΊΑΣΗ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΉΣ ΈΝΩΣΗΣ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΊΩΝ ΣΤΗΝ ΗΜΑΘΊΑ
Συμμετείχα με τον πρόεδρο του Επιμελητηρίου όπου ετέθη και πάλι από το Επιμελητήριο της Καλαμάτας και συγκεκριμένα από τον πρόεδρο του , το θέμα της ίδρυσης Κινέζικων καταστημάτων , αποφασίστηκε τελικά η αντίδραση σε επίπεδο Κεντρικής Ένωσης και η προώθηση του θέματος στους αρμόδιους υπουργούς. Σημαντική επίσης ήταν και η τοποθέτηση του κυρίου Κασιμάτη επί της κατάθεσης του Προϋπολογισμού του Κράτους.
Επισημάνθηκε ότι η μείωση κατά 3,6 εκατοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ, του σχετικού ελλείμματος είναι βήμα αναμφισβήτητα προς την σωστή κατεύθυνση αλλά ανεπαρκές κάτω από τις σημερινές συνθήκες για τους εξής λόγους:
. Το έλλειμμα του 2009 έχει διογκωθεί τεχνητά
. Η προσδοκώμενη μείωση δε σηματοδοτεί την υλοποίηση κάποιου ενδιάμεσου καθοριστικού στόχου. Καθώς το σύμφωνο σταθερότητας προϋποθέτει έτσι και αλιώς έλλειμμα κάτω του 3% του ΑΕΠ.
. Ορισμένα από τα μέτρα για την μείωση του ελλείμματος είναι μιας χρήσης (έκτακτη εισφορά κ.α.)
Οι θέσεις των Επιμελητηρίων συνοψίζονται σε ένα διαφορετικό μείγμα οικονομικής πολιτικής με πυλώνες:
. Τον εκσυγχρονισμό μέσα από μια σειρά διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων για την μείωση του σπάταλου και αδηφάγο κράτους.
. Πάταξη της φοροδιαφυγής με τους κατάλληλα οργανωμένους μηχανισμούς συλλογής φόρων αλλά και απλοποίηση του άδικου και αντιαναπτυξιακού φορολογικού συστήματος.
. Συστηματική ενθάρρυνση της υγιούς επιχειρηματικότητας με διεύρυνση επενδύσεων βελτίωση παραγωγικότητας, έμφαση στην καινοτομία,την ποιότητα, την προηγμένη τεχνολογία και την εξωστρέφεια
Συμμετείχα με τον πρόεδρο του Επιμελητηρίου όπου ετέθη και πάλι από το Επιμελητήριο της Καλαμάτας και συγκεκριμένα από τον πρόεδρο του , το θέμα της ίδρυσης Κινέζικων καταστημάτων , αποφασίστηκε τελικά η αντίδραση σε επίπεδο Κεντρικής Ένωσης και η προώθηση του θέματος στους αρμόδιους υπουργούς. Σημαντική επίσης ήταν και η τοποθέτηση του κυρίου Κασιμάτη επί της κατάθεσης του Προϋπολογισμού του Κράτους.
Επισημάνθηκε ότι η μείωση κατά 3,6 εκατοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ, του σχετικού ελλείμματος είναι βήμα αναμφισβήτητα προς την σωστή κατεύθυνση αλλά ανεπαρκές κάτω από τις σημερινές συνθήκες για τους εξής λόγους:
. Το έλλειμμα του 2009 έχει διογκωθεί τεχνητά
. Η προσδοκώμενη μείωση δε σηματοδοτεί την υλοποίηση κάποιου ενδιάμεσου καθοριστικού στόχου. Καθώς το σύμφωνο σταθερότητας προϋποθέτει έτσι και αλιώς έλλειμμα κάτω του 3% του ΑΕΠ.
. Ορισμένα από τα μέτρα για την μείωση του ελλείμματος είναι μιας χρήσης (έκτακτη εισφορά κ.α.)
Οι θέσεις των Επιμελητηρίων συνοψίζονται σε ένα διαφορετικό μείγμα οικονομικής πολιτικής με πυλώνες:
. Τον εκσυγχρονισμό μέσα από μια σειρά διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων για την μείωση του σπάταλου και αδηφάγο κράτους.
. Πάταξη της φοροδιαφυγής με τους κατάλληλα οργανωμένους μηχανισμούς συλλογής φόρων αλλά και απλοποίηση του άδικου και αντιαναπτυξιακού φορολογικού συστήματος.
. Συστηματική ενθάρρυνση της υγιούς επιχειρηματικότητας με διεύρυνση επενδύσεων βελτίωση παραγωγικότητας, έμφαση στην καινοτομία,την ποιότητα, την προηγμένη τεχνολογία και την εξωστρέφεια
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)